~mijn leven met een eetstoornis -i need youre help-~
Laat ik er maar geen drama van maken:
Ik heb anorexia. Punt!
En ik HAAAT mijn ziekte! :C
Ik heb nu een gezond gewicht maar vind mijzelf nog steeds te dik.
(14 jaar jong, 1.52 meter kort/lang & 42-43 kg.)
Ik heb nu een gespierde buik door al die crunches en shit die ik van mijzelf elke dag moet doen. Maar ben ik nu tevreden over mijzelf? NEE! :(
Ik haat mijn moeder omdat ze met mijn eten bemoeid en ik helemaal niets meer mag zeggen over de hoeveelheid die ik zou willen eten.
Elke dag heb ik barstens veel buikpijn, en elke dag wordt mijn moeder weer kwaad omdat ik "niet eet wat ik nodig heb." Ik haat dit leven. IK WIL DOOD.
Hier baal ik allemaal van:
-mijn gewicht
-mijn relatie met mijn moeder
-het enigs kind zijn en de eenzaamheid
-mijn uiterlijk (niet haar, ik heb schitterend barbieblond haar! ;D XD.)
-dat ik steeds moet liegen tegen me vriendinnen (ik zit af en toe 'ziek' thuis om weer even datgene aan te komen dat ik die week afgevallen ben.)
Willen jullie mij advies geven hoe ik mijn leven weer op de rit kan krijgen en over mijn gewicht? Baal d'r allemaal van.
Ps. Zelfmoord is geen optie ik leef om te LEVEN! :)
Reacties
plaats reactieheey sgatt
ik heb dit zelf ook alleen ben 1.47 en ben 33 kilo
ik vind me zelf ook te dikk
Hey,
Ik zou als ik jou was met iemand gaan praten over je problemen. Neem iemand in vertrouwen en lucht je hart. En: blijf positief! Je moet niet bij jezelf denken: Ik ben dik en wordt nooit meer dunner, maar juist ik ben superslank, hartstikke mooi, en ik heb ook supermooi haar! En je moeder probeert je alleen maar te helpen...Ga er een keer met haar over praten, en vertel wat je vindt. Succes, ik hoop dat je hier wat aan hebt!
Groetjes van Maaike!