Lieve Marieke, wat ^}*+%# voor je dat je anorexia en depressie hebt. Sporten kan misschien rust geven, maar doe jij het om gewicht kwijt te raken? Als je een normaal gewicht hebt moet je dat vol houden, dan bevestig je het. Maar als niks je heeft geholpen met je anorexia, weet ik het ook niet meer. En zelfmoord alsjeblieft doe het niet. 5 redenen om geven zelfmoord te plegen:
1. Mensen houden van je.
2. Het kan mislukken.
3. Het kan je daarna schuldgevoel geven voor eeuwig!
4. Je bent het niet waard.
5. Mensen kunnen trauma’s krijgen als ze een lijk vinden.
En misschien is het een goed idee om een huisdier te nemen. Dan heb je afleiding, en moet je die verzorgen. En voel je je misschien iets gelukkiger. & doe iets wat je wou doen, bv een ballonvaart. Liefs Eva.

Hey Marieke,

Wat moet jij je rot en verdrietig voelen :(
Ik vind het heel erg naar voor je dat je zo in de put zit. Zo zou het niet moeten zijn.

Ik kan me goed voorstellen dat nu je zo depressief bent, je weer verlangt naar het extreem dun zijn. Wat betekend dun zijn voor jou?

De tip die ik je mee wil geven, is dat je hulp en begeleiding zoekt om uit je depressie te komen. Dit kun je niet alleen oplossen en hoef je ook niet in je eentje te doen. Ik zou graag willen dat je zo snel mogelijk professionele hulp zoekt, bijvoorbeeld een psycholoog. Die kan je helpen uit je depressie te komen. Het oppakken van het sporten kan onderdeel zijn van je behandeling.

Kortom, het is belangrijk dat je over je depressie gaat praten met je ouders en huisarts, zodat je de juiste hulpverlening krijgt. Dat verdien je en ben je meer dan waard. Ook al lijkt het nu onmogelijk en onhaalbaar, maar ook jij kan weer gezond en gelukkig worden!

Dankjewel voor jullie reacties.
Ik heb al therapie gehad en wordt voor depressie waarschijnlijk klinisch opgenomen, krijg dit deze week te horen..
Verder voel ik me echt veel beter wanneer ik dunner ben. Iedereen zegt wel dat is je eetstoornis, maar ik heb dit al vanaf een hele jonge leeftijd. Ik vind het gewoon mooi om botten te zien en om me goed te voelen in mijn lichaam. Dat ik niet meer van mezelf walg.
Sporten is daarnaast voor mij een uitlaatklep maar het is ook een trigger aangezien ik slortverslzafd ben geweest.
Nu doordat mijn depressie zo heftig is komt er echt niks meer van, eigenlijk komt nergens meer iets van.
Alles gaat aan me voorbij, ik voel me leeg, vlak, moe, lusteloos, waardeloos, niet de moeite waard en ga zo maar door, en wanneer ik in de spiegel kijk zie ik alleen maar een dik mormel..
Ik weet niet goed meer wat ik met mezelf aan moet.
Morgen ga ik heel even met mijn zusje naar de stad, dan ben ik na 4dagen een keer mijn bed uit en ik zie daar echt tegenop...

Verder over een huisdier. Heb ik over nagedacht. Ik wil heel graag een hondje, maar straks ben ik 5 dagen weg, alleen in het weekend thuis en daarnaast niet ik na mijn therapie weer 4 dagen werken. Ik vjjnd het dan zielig om het dier bijna de hele dag alleen te laten..

Liefs marieke

Hey Marieke,

Fijn dat je nog even reageert.

Wat goed dat je al in therapie bent. Het is vast niet makkelijk voor je dat je nu voor een klinische opname gaat. Maar wel erg dapper van je dat je dit doet. Ik hoop dat je je daardoor gauw beter voelt, al zal dat hard werken zijn.

Zo te horen heb je last van een flinke depressie. Een depressie maakt echt dat je je volledig opgebrand, uitgeput en vlak voelt. Alles is dan een opgave he :(
Maar fijn dat je met je zusje even naar de stad gaat. Probeer vooral de dingen te doen waar je vroeger ook plezier in had. Door dat meer te gaan doen kun je je heel langzaam aan weer wat beter gaan voelen.

Ik begrijp dat sport echt jouw lust en leven is, en tegelijkertijd jouw valkuil in combinatie met je es en sportverslaving. Voel je het wanneer je om de verkeerde redenen gaat sporten? Probeer daar duidelijkheid voor jezelf in te krijgen en zoek naar oplossingen als je door de es of sportverslaving wilt sporten. Kan iemand je daar bij helpen?

Wat verdrietig te horen hoe je naar jezelf kijkt. Ik ben er van overtuigd dat jouw gedachten over jezelf niet kloppen, en je juist een heel lief, zorgzaam en slimme meid bent. Wat zeggen anderen over jou als persoon?

Ik denk dat het nu inderdaad niet haalbaar is om een hondje te hebben omdat je het straks erg druk krijgt met therapie en het werken aan jezelf. Wat je wel zou kunnen doen is rondkijken in je buurt of daar iemand is met een hond die je zou kunnen verzorgen op de dagen dat je thuis bent en je daar genoeg energie voor hebt. Of is er misschien een asiel vlakbij waar je kan komen helpen met de verzorging van de dieren? Ik vind het namelijk een heel goed initiatief van je om de zorg van een dier op je te nemen. Zo heb je een hele goede motivatie om je bed uit te komen omdat je verantwoordelijk bent voor een lief hondje dat op je zit te wachten!

Hou je me op de hoogte en laat je me weten of je iets aan mijn reactie hebt?

Heel veel sterkte lieve Marieke en go find your happiness!