Bodybuilding/Fitness met boulimia

Hallo lieve lotgenoten,
mijn verhaal is lang, ik hoop dat jullie de tijd willen nemen om het te lezen. Ik heb echt hulp nodig en ik ben hopeloos waar ik de juiste hulp kan vinden met mijn complexe probleem..

Ik heb sinds mijn 14e ernstige problemen met eten ontwikkeld (begon als een eetprobleem met binge eat). Ik ben vroeger veel gepest en buitengesloten waardoor ik troost ging zoeken in eten. Mijn moeder wist hier niet echt van, ze wist wel dat ik veel at, maar goed, ze dacht het zal wel te maken hebben met de pubertijd. Sinds mijn 15e begon ik wat dikker te worden (ben nooit heel dik geweest voor de gemiddelde mens, wat men tegenwoordig nog onder het term normaal kan beschouwen). Op mijn 16e wou ik afvallen, dit lukte niet en ik at alleen maar meer. Ging met verkeerde vriendinnen om en het enige wat ik deed was, eten, eten en nog meer eten en dikker worden. Toen ik 18 was hebben 2 vriendinnen mij zo erg teleurgesteld dat ik voor mezelf ben gaan kiezen. Ik begon met streng lijnen en ik viel 8 kilo af in 1,5 maand. Ik voelde me slap en futloos. Ik ontmoette een vriend en die gaf me een fitness schema met een voedingsplan. De eerste paar maanden ging dat goed en was het een goede houvast, maar dit sloeg weer snel terug in binge eat in combinatie met af en toe overgeven of laxeren. Ik ging op mijn 20e naar het CIOS sport opleiding, en daar had ik verteld dat ik bodybuilding deed en ik werd uitgelachen en ermee gepest, ik werd onzekerder en ik begon maar weer minder te eten en ermee te stoppen met dat hele fitness doel van mij. Ik voelde me ontzettend klote en ik kotste al mijn eten er weer uit. Ik viel weer snel af en ik had geen energie meer voor de opleiding en het sporten. Vervolgens ben ik in een enorme depressie geraakt met een cirkel van continue eetbuien zonder compenseren en ik knalde er 10 kilo aan in 1,5 maand. Super kut! Ik ben zoiezo al iemand die niet dik wil zijn of worden, dus dit was echt vreselijk. Het voelde alsof ik in een nachtmerrie leefde. Ik heb een keer een hyperventilatie gehad omdat ik mezelf zowat dood at aan chocolade en suikers.

Ik ben toen in therapie gegaan en ik heb gemeld dat ik graag mijn leven terug wil om bezig te zijn met sport en voeding op een gezonde manier, omdat ik hiermee ook een bikini wedstrijd wil doen. Voor mij voelt dat als een overwinning van mijn eetstoornis. Helaas werd dit niet begrepen door de psycholoog en werden mijn eetbuien erger en erger uit frustratie dat ik never nooit de juiste psycholoog zal vinden.

Sinds mei 2014 gaat het al een stuk beter. Ik heb discipline voor mijn sport en voeding. De motivatie is ontzettend groot om mijn doel te bereiken. Maar...

er zit een ontzettende grote maar aan vast. Ik heb nog regelmatig last van mijn boulimia. Vaak kan ik de drang na aanleiding van emoties, frustratie, onbegrepenheid of irritatie niet weerstaan en geef ik toe. Omdat ik toch hard genoeg train, compenseer met kotsen en laxeermiddelen. Ik train fanatiek 6 dagen per week. Ik train echt hard en krijg vaak complimenten en mensen die naar mij toekomen of ik voor een serieus doel train. Vaak ben ik heel beangstigend voor deze vragen of complimenten omdat ik dit alles voor mijzelf doe om mijn eetstoornis te overwinnen. De manier hoe ik hiermee om ga is niet altijd gezond, omdat ik mezelf heel erg afzonder en niet normaal kan reageren op een normale vraag met betrekking tot gewone interesse die iemand toont. Ik reageer vaak bot of arrogant. Ook met mijn voeding kan ik behoorlijk gefrustreerd raken als iemand opmerkingen maakt over mijn eten.

Nogmaals ik doe dit niet voor anderen, maar ik vind de aandacht soms lastig om mee om te gaan omdat ik mijn verleden weet (andere niet en dat kan ik hun ook niet kwalijk nemen) maar dat gevoel is beangstigend als mensen zich teveel met mij bemoeien.

Ik wil héééél graag dat podium op, mijn sport en voeding op de rit hebben. Ik doe alles volgens my fitness pal omdat strakke eetschema's niet werken. Ik weet veel over voeding. Ik tel niet alleen mijn kcal, ik houd ook de juiste verhoudingen in vet, koolhydraten en eiwitten bij. Ik eet gezond en uitgebalanceerd. Ik heb een meneer begeleid met obesitas en die voelt zich super fit en gezond nu.. alleen ik kom maar niet bij mijn eigen probleem, hoe ik hier voorgoed van af kom. Ik kan hierbij geen juiste hulp vinden. Ik ben al zolang opzoek naar een psycholoog, maar iedere keer als ik bij eentje ben en ik merk dat deze alleen maar zich richt op mijn sport en eetpatroon ( omdat ze het hele bodybuilding/fitness wereldje niet begrijpen ) dan haak ik af! Ik word er verdrietig van.. en me hart scheurt in 1000 stukken als ik iedere keer weer bij de verkeerde psycholoog zit.

wat moet ik nou doen? ik ben hopeloos. ik wil verder met mijn leven en mijn doelen. in de toekomst wil ik personal training geven aan meiden die ook last hebben van een eetstoornis of de fitness wereld in willen. Ik moet eerst aan mijzelf werken, maar waar vind ik toch die juiste hulp???

14 okt 2014, Fattofitgirl


Reacties

plaats reactie
1

dit is een lastig probleem ja, maar geef de moed niet op! je kunt voor jezelf een lijst met doelen maken en die stap voor stap afwerken. je kunt met jezelf dan afspreken(of met je moeder/ouders) dat als je alle doelen hebt gehaald, je iets krijgt/koopt wat je al heel erg lang/graag wilt. dit is een goede motivatie. weten je vriendinnen hier van? je kunt het anders aan 1 (of meer als je wil/durft) vertellen wat er met je aan de hand is en hoe je je voelt. het kan zijn dat deze vriendin eerst even niet zo goed weet wat ze hiermee moet. vertel haar dan wat ze ermee moet doen en dat je het fijn vind dat ze naar je wou luisteren. een goede psycholoog zoeken is erg moeilijk. probeer eens een brief te schrijven waarin je precies omschrijft hoe je je voelt, hoe je denkt, en omschrijf vooral over je bodybuilding/fitness droom/passie!!!!! heel veel succes! ik geloof in je en je bent niet te dik, en als je dat zo was dan zou je daar wel mee geholpen worden. echtwaar, je bent goed zoals je bent. ik ben ook dik, maar het boeit mij niet want iedereen accepteert me zoals ik ben en als ze dat niet doen moeten ze dat zelf maar weten, ik wil dan toch niet met ze omgaan omdat ze discrimineren!xxxxxxxxxxxx meisje van 15

19 nov 2014, 16:11, meisje van 15

Reageer

Dit topic is gesloten voor verdere reacties, mocht je hierover vragen hebben dan kun je contact opnemen met de coordinator.