Zeg het tegen je ouders dat je even weg gaat voor even en dat de niet naar je moeten zoeken en 1000% zeker weten dat je terug komt door te zeggen MAMA PAPA IK KOM 10000000% TERUG IK ZWEER OP MN DOOD. Dan kan je gaan ;-)

Als je weg wilt van alles voor eventjes kan je beter een natuurcamping opzoeken. Daar heb je gewoon drinkwater, wc en douche en is het een stuk veiliger! Gewoon een tent opzetten en een paar dagen lekker weg

bedankt voor het idee .... maar als ik dat zeg dan kom ik het huis niet uit. ik zou nooit zoiets zeggen. als ik zeg dat ze niet moeten zoeken maak ik ze alleen maar bezorgder. ik denk dat ik hun vertrouwen moet winnen en elke keer als ik een rondje fiets zeg dat ik ooit weer veilig terug kom. als ik dat elke keer doe en ook echt terug kom kan ik uit eindelijk echt weg voor 2 weken of zoiets.

goede sugestie lau maar ik heb geen enkel idee waar ik dan heen moet. en laten we zeggen mijn vader is zo dom nog niet. mijn moeders auto was ooit gestolen en hij ging hem zoeken. eerst in de buurt en zo steeds iets veder uiteindelijk vond hij de auto 25 minuten rijden van ons huis vandaan. ik denk dat als ik weg ben hij eerst in de buurt gaat zoeken. daarna alle campings en een klein bos vlak bij gaat afspeuren. ik ga niet in dat bos het is namelijk een plek waar ik te snel gevonden word. het is bijna naast mijn huis.

Hi SJ! Zo te zien heb je het al flink uitgedacht, wat idd betekend dat je dit serieus neemt. Als je wegloopt, neem altijd mee:
-Geld
-Bankpas
-Je ID-kaart
-Kleding
-Je mobiele telefoon en oplader

Als jij wegloopt zullen je ouders al snel de politie bellen die een zoektocht zal inschakelen. Hiertoe zijn ze namelijk wettelijk verplicht, zo lang als dat je onder de 18 jaar bent.

De neiging om weg te lopen, niet omdat je je ouders haat, maar omdat je er ff tussenuit moet, is geen gekke gedachtegang. Er lopen heel veel meiden en jongens van jouw leeftijd met die gedachte rond. Maar wat dacht je van wegggaan van huis op een manier die je ouders niet eng zullen vinden? Heb je al een keer nagedacht over een jongere uitje? Of een kamp! Dan ben je met verschillende jongeren een weekje (soms 2) weg zonder ouders, meestal is de begeleiding zelf rond de 25 jaar, dus echte oude mensen zijn er niet!

Persoonlijk raad ik het je enorm af, je kan met je huisarts in gesprek. Weglopen betekend vaak dat er iets niet helemaal lekker loopt, samen kunnen jullie opzoek waarom je nou precies wilt weglopen en wat een betere oplossing is. Deze heeft zwijgplicht en zal niet direct naar je ouders toestappen zonder jouw toestemming, maar zal je wel helpen.

Als je liever anoniem blijft kan je ook altijd De kindertelefoon bellen of contact opnemen met de GGD.

Mocht je nou ooit weglopen en weet je het allemaal niet meer. Bij het Leger des Heils kan je bij de crisisopvang van zwerfjongeren slapen voor 2 euro per nacht.

hsjs kijk mijn vader heeft een automatizeringsbedrijf en weet heel wat van telefoons en computers. Hij heeft iets met mijn en mijn zussen en mijn moeders telefoon gedaan waardoor hij ons altijd kan vinden. Best handig als we de weg kwijt zijn maar ik kan nergens heen zonder dat hij dat weet. Ook zit er op mijn telefoon zoekmijniphone en daarmee kan hij mijn telefoon blokeren, wissen en geluiden laten afspelen op afstand. Een kamp is een idee maar denk niet dat mijn ouders dat zomaar willen. Het is ook geen oplossing om te zeggen dat ik anders wegloop. En ik denk dat zo'n kamp niet echt iets doet.
Als ik naar iemand toe ga heb ik het gevoel alsof ik echt een mega probleem heb, ik krijg daar dan geen fijner gevoel van. en de kindertelefoon is het zelfde. alsof ik zo'n verwent kind ben die hulp nodig heeft. In Zuid-Afrika strijden ze voor hun geld en leven en dan zit ik hier in een groot huis, ik heb het totaal niet slecht. Ik heb een lieve familie, leuke vrienden, genoeg te eten, ik kan naar school, mijn ouders hebben goede banen en hadden daardoor geen last van de corona, ik mocht 2 jaar geleden samen met mijn vader naar een land in Europa naar keuze voor een week op vakantie. Ik koos IJsland en dat was geweldig zonder mijn zussen even alleen met de natuur. Ik heb geluk met mijn leven, maar toch ik ben niet blij. Ik weet een soort van waarom maar ik snap niet waarom ik zo graag weg wil. letterlijk het enige wat me tegen houd is dat ik niet weet hoe het gaat aflopen.

bedankt hsjs voor je tips en ideeën