Wachten op het juiste medicijn.
Heei meiden,
Van buitenaf vinden mensen altijd dat ik een geweldig leven heb. Zelfs mijn vriendinnen denken het, ook denken veel mensen dat ik verwend ben en alles krijg wat mijn hartje begeert.
Toch weet ik wel beter, mijn ouders geven heel veel zorg aan mij. Niet dat ik verwend ben een bb of iphone heb of dat mijn ouders er altijd staan als ik geld tekort heb maar vooral met medicijnen. Ik heb vanaf jongs af aan een zwak immuumsysteem gehad, als ik ziek ben word ik volgestouwd met duizende verschillende medicijnen speciale drankjes fruithapjes en ik mag heel veel daardoor niet. Ik val door mijn ijzertekort ook snel flauw. Een goed medicijn hiertegen bestaat niet/ nog niet dus krijg ik iedere keer wat anders. Op dit moment heb ik naast mijn bed laxeertabletten, vitaminenbommetjes, anti-hoest pillen, aperientjes, amino forta ofzo, neusspray, anti allergieën en nog veel meer staan. Iedere dag doe ik mijn rondje, iedere dag is er weer iets op en komt er iets nieuws bij. Maar ik wil dit niet meer, ik wil leven zoals ieder ander kind, gewoon lekker naar buiten, extra veel sporten en leven. Nu kan dit niet ik moet veel binnen zitten, en als ik alleen maar een heel klein dingtje heb als hoofdpijn word ik "voor de zekerheid" al thuisgehouden. Is er iemand die hier ook mee dealt of weet hoe ik dit kan oplossen? Met mijn ouders heb ik al proberen te praten, maar zij luisteren niet.
x
Reacties
plaats reactieDat is naar zeg! Praat erover met je beste vriendin? Of ga zelfstandig naar je huisarts en spreek met je huisarts iets af over sporten enzo en leg dat dan voor aan je ouders? :) xx
Ik begrijp je helemaal, het lijkt me echt verschrikkelijk om dat te hebben & k ben er ook echt voor je.
Ik had toen k zelf klein was eczeem dus ik weet hoe het is om medicijnen te gebruiken. Bij mij zag je het aan de buitenkant dus iedereen wist dit & begreep het (zover ik weet) Maar mijn tip is: Ga na de huisarts en vraag of het toch mogelijk is om aan een sport te doen! & praat er over met je mentor/vriendin/nichtje/tante/oma....
Zelf sport ik wel gewoon hoor. Ik zeg het mijn ouders gewoon niet. Ik kan echt niet zonder, en als ik flauwval op het hockeyveld dan sta ik gewoon weer op. De eerste keertjes is dit raar maar mensen wennen er wel aan. Alleen mijn moeder stopt me na afloop dan (als ze er achter komt) weer vol met drankjes zodat ik niet meer flauwval. Ik sport nu zo'n 10 uur in de week en ik ben bang dat een huisarts me ook van alles en nogwat meegeeft. Ik slik al vanaf mijn 9e ofzo laxeerpillen en ik kan er soms zo ziek van worden. Ik heb het gewoon helemaal gehad, is er niet iets wat ik mijn ouders kan zeggen zodat het niet meer hoeft?
Ik had een keer 50 euro mee naar school, omdat ik boodschappen moest doen voor mijn ouders, maar ik moest ook wat in de kantine kopen, alleen die mevrouw kon niet wisselen en toen zagen al die mensen dat ik 50 euro had. Denken ze nu dat ik verwent ben? Dat ben ik echt niet! Athans, dat hoop ik.