Slaapproblemen
Ik hoop dat ik niet de enige ben...
Ik moet even wat kwijt. Misschien sturen meerdere van jullie me naar een psycholoog of dergelijken. Ik wil dit niet, want dan heb ik het gevoel dat ik slecht ben, anders of mislukt. Want niemand die ik ken heeft dit ook.
Maar ik heb slaapproblemen, eigenlijk al best lang.
Een paar jaar geleden heb ik een film gekeken: New Kids Nitro heet hij volgensmij. Hierin komen zombies voor, omdat ik zo klein was heb ik hier weken/maanden door wakker gelegen. Ik kon echt niet alleen slapen. Gelukkig lag ik in een stapelbed en kon ik bij mijn zus boven in het bed gaan liggen elke nacht.
Na een paar maanden of een jaar kreeg mijn zus een eigen kamer en ik dus ook. Ik probeerde alleen te slapen, dat lukte wel. Met een boek lezen elke nacht...
Nu zit ik inmiddels in de tweede klas van de middelbare school en ga ik bijna naar de derde. Mijn slaapproblemen zijn weer heel erg geworden.
Wat voor slaapproblemen zou je denken?
Ik ben nergens bang voor, niet voor zombies of monsters onder mijn bed of in de kast. Waar ik bang voor ben is angst. Ik heb een paar nachten angstig in bed gelegen, ik ben vaak huilend naar mijn ouders gerend die beneden slapen. Mijn ouders werden en worden vaak boos op mij als ik zo in paniek ben.
Elke avond voel ik me heel angstig, daarom heeft mijn moeder besloten om me te helpen. Ze ging eerst een half uur bij me liggen, dan een kwartier, dan tien minuten, dan vijf minuten etc. Bij vijf minuten hoor ik haar weggaan en kan ik mezelf er over heen zetten dat ik alleen lig. Maar het is me nog nooit gelukt dat ze niet even bij me is, ik ben heel erg bang om alleen te zijn. Ik heb gister nacht geprobeerd om mezelf in slaap te krijgen. Maar ik sliep pas om 3 uur 's nachts omdat ik toen moe genoeg was om te slapen.
Ik heb vast niet alles verteld, maar ik wil het niet te lang maken. Elke ochtend als ik wakker word, zie ik enorm op naar de volgende avond/nacht dat ik weer in paniek kan raken.
Mijn angst is dus: Ik ben bang om weer angstig te zijn in bed, in paniek te raken of alleen te zijn.
Heeft iemand hier ook last van? Kun je me dan aub een berichtje sturen, want ik moet mijn verhaal kwijt kunnen. Dit lijkt me tot nu toe de enige optie.
Groetjes van NPi, schuilnaam omdat ik bang ben dat iemand die ik ken dit leest. Hopelijk kunnen jullie mij helpen, dit typen heeft in iedergeval een beetje geholpen.
Reacties
plaats reactieMeis, wat lullig. Ik was eerst ook wel ergens bang voor. Maar wel gemeen van je ouders maar. Kijk naar leuke dingen. En je kan het vertellen tegen je mentor. En laat je moeder grappen maken. Liefs Eva
Ik heb zelf ook wel een beetje last hiervan maar niet om dezelfde reden. Het is natuurlijk belangrijk dat je van die angsten en paniekaanvallen afkomt (heb je ze ook overdag?) maar het is misschien handig om slaapmedicatie te nemen. Je kan natuurlijk ook iets van slaapthee proberen maar ik weet niet of dat sterk genoeg is. Je hebt ook medicatie met gewoon kruiden, maar als dat niet werkt kun je ook melatonine nemen. Dit is iets sterker. Veel succes meid! Ik hoop dat het snel wat beter gaat. Probeer er anders ook serieus met je ouders over te praten zodat ze niet boos worden als jij weer zon paniekaanval hebt. Een psycholoog is wel handig om te raadplegen, maar je geeft zelf al aan dat je dit niet wil. Ik snap het aan de ene kant wel, maar het kan je ook heel erg helpen om hier vanaf te komen. Ik ga ook naar een psycholoog en niemand heeft ooit zoiets gezegd tegen mij. Heel veel mensen die ik ken gaan naar een psycholoog of zijn bij een psycholoog geweest. Je bent echt niet raar.
Mens heeft gelijk
Beste NPi,
Dit kan ook verlatingsangst zijn. Dan ben je echt niet de enige hoor. Verlatingsangst is dat je bang bent ik alleen te zijn. Ik weet dat je het niet wilt maar je moet echt naar een psycholoog.
Een tip.... kweenie of het helpt want jou problemen zijn best heftig maar gebruik slaap pilletjes van sleepz de melatonine pilletjes
Het heeft mij verschrikkelijk geholpen