Heej anoniem,
Wat ik me afvraag is hoe het komt dat het momenteel niet goed met je gaat? Is het vanwege je slechte cijfers of heb je slechte cijfers omdat er iets anders met je aan de hand is? Wat duidelijk in je bericht naar voren komt is dat je last hebt van het feit dat je weinig zelfvertrouwen hebt. Misschien is het goed om eens te googlen naar het woordje 'faalangst'. Herken je jezelf hierin? En zo ja, wat kun je hiermee?

Wat mij wel eens helpt als ik iets moet doen waarvoor ik weinig vertrouwen heb in mezelf, is een situatie in mijn gedachten terughalen waarin ik sterk was. Als ik weer even terug ga naar het sterke gevoel wat ik op dat moment had en wat ik toen bereikt heb, ga ik me vanzelf wat sterker voelen.

Hebben jullie op school een maatschappelijk werker of vertrouwenspersoon? Misschien is het goed om eens met hem/haar in gesprek te gaan over jou angsten en zorgen. Deze mensen komen zeer regelmatig leerlingen tegen die tegen hetzelfde probleem aanlopen als jij, zij hebben hier veel ervaring mee en weten daardoor vaak hoe ze jou kunnen helpen/begeleiden.

Heel veel succes!
Liefs, Rijtje1987

Ik heb in februari twee weken in het ziekenhuis gelegen omdat ik erg ziek was, ik had een geleidelijke spanningsklaplong. We zijn nog op controles enzo geweest en dat houdt me soms nog wel bezig. Maar ik weet niet of het daaraan ligt..

We hebben op school wel vertrouwenspersonen, maar ik durf er eigenlijk niet over te praten. Ik schaam me een beetje voor mijn slechte punten enzo.

Heel erg bedankt voor je tip!
xx

Wat vervelend voor je dat je zoiets heftigs hebt meegemaakt. Heb je voor jezelf een beeld over wat dit nu nog met je doet?

Je hoeft je echt absoluut niet te schamen voor je cijfers! Het lijkt me niet meer dan logisch dat je wat 'achterloopt' momenteel, gezien je situatie. Daar komt bij dat je je zonder blikken of blozen kunt openstellen bij een vertrouwenspersoon. De naam zegt het eigenlijk al; VERTROUWENS-persoon. Je kunt deze persoon vertrouwen, je kunt erop vertrouwen dat deze persoon jou niet zal beoordelen/veroordelen op je cijfers of wat dan ook. Ik raad je aan om toch eens aan te kloppen bij deze persoon. Even de moed bij elkaar rapen en jezelf gunnen dat iemand naar je verhaal luistert!

Mocht het je echt niet lukken, kun je ook nog altijd naar je huisarts gaan. En heb je misschien de mogelijkheid om er met (een van je) ouders over te praten? Of zus/broer/vriendin?

Je moet een belangrijk ding van het leven weten en dat is dat je nooit alleen bent, ook voelt het soms misschien wel zo!

Veel succes!
Liefs, Rijtje1987

Ik heb er met mijn ouders over gepraat, zij denken dat ik ook een beetje faalangst heb. En we hebben het er met mijn mentor over gehad. Ook hebben we met een aantal leraren gemaild. Het is nu nog een beetje afwachten. Maar ik ben zo bang dat het niks helpt, en ik wil echt niet blijven zitten.

Ik denk dat ik soms nog wel vermoeid ben door wat ik heb meegemaakt. Ik voel me soms nog snel moe en ik heb altijd last van (soms heftige) steken in mijn long. Ik heb laatst de laatste controle gehad. Dus ik hoef nu niet meer terug te komen. Daar zit in soms ook wel mee, waardoor ik me niet altijd goed kan concentreren. Want met controles had ik om de periode zegmaar een soort 'check'. Dat ik zeker weet dat het goed gaat. Nu heb ik dat niet meer en het voelt een beetje alsof ik geen 'ondersteuning' meer heb van de artsen. Misschien heeft dat invloed op mijn concentratie.

Nogmaals heel erg bedankt voor je steun!
Liefs Anoniem