rotgevoelens
Hoii,
Ik voel me vaak heel onzeker over alles, ik heb vaak het gevoel dat mensen mij niet mogen enzo.
Laatst in de les zat er iemand op mijn plek, dus moest ik ergens anders zitten, maar niemand wilde echt dat ik naast hem/haar kwam zitten en toen ik ergens zat moest er iemand anders naast mij zitten en die wilde dat ook niet...
Ik voel me ook altijd best wel eenzaam, ik heb een vriendin die ik eigenlijk niet echt mag...
Dat komt zeg maar, we hadden voor de herfstvakantie ruzie en toen viel me op dat ze altijd probeert te controleren wat ik doe en wat er gebeurt zeg maar. We hebben ook niet dezelfde interesses, en ze praat veel over zichzelf maar is niet geïnteresseerd in mij...
Ondertussen is het wel weer goed maar nu zie ik steeds vaker dingen aan haar waar ik me echt aan irriteer, maar dat zeg ik niet want ze is de enige vriendin die ik heb...
Ik zit dus in de derde (ik ben 14) en alle groepjes en alles is ook al gemaakt, nieuwe vrienden maken zit er niet echt meer in. Ook ben ik daar niet goed in want ik ben echt heel erg verlegen.
Laatst was het ook zo dat ik dacht dat een jongen uit mijn klas me leuk vond (daar had ik ook iets over geplaatst) maar toen ik dat tegen die vriendin zei, zei ze dat ze ons niet ziet gebeuren. Dat snap ik ook wel, want hij is een van de populaire jongens van mijn jaar, terwijl ik zo ongeveer het minst populaire kind van mijn jaar ben.
Die vriendin zegt ook vaak dat ik lelijk ben enzo, dat zegt ze in de vorm van een grapje maar het wordt zo vaak tegen me gezegd (ook wel is thuis door mijn broer) dat ik het ook wel begin te geloven... Ik ben klein (ongeveer 1m65) en heb pukkels, natuurlijk vindt niemand me leuk!
Die jongen laat tegenwoordig ook niet echt wat merken, dus ik denk niet dat hij me leuk vindt ofzo (snap ik best).
Nou ja, ik weet gewoon even niet meer wat ik moet doen want ik voel me echt rot en eenzaam, en niemand merkt het. Aan de ene kant vindt ik dat fijn want dan heeft niemand last van me en vraag ik geen aandacht enzo. Maar aan de andere kant heb ik er echt heel veel voor over om gewoon een goede vriend(in) te hebben die het merkt als er iets mis is en me wil helpen...
Maarja, dat is waarschijnlijk wel te veel gevraagd.
Nouja, jullie hebben na dit verhaal waarschijnlijk ook niet echt zin meer in me, dus doeii
Reacties
plaats reactieHey
Ik ben een meisje van 16 jaar.
Ik begrijp heel goed wat je bedoeld, ik heb het ook al vaak meegemaakt, dat ik uitgesloten word enzo. Ik vind het ook lastig om vrienden te maken. Ik had ook altijd het gevoel dat niemand in mijn klas me echt leuk vond. Ik had wel 1 goede vriendin, maar ik kreeg soms de indruk dat ze mij negeerde.
Ik ben sinds kort verhuist (ouders gescheiden), dus een andere school en ik heb het echt moeilijk om vrienden te maken! Mijn stiefbroer (16 jaar) is super populair op school, ma ik ni, ze zeggen dat ik me teveel uitsloof voor school. Ik probeer altijd het maximum van de punten te halen... ma das gwn wie ik ben. Ik word nu weer uitgesloten, er is wel 1 meisje waar ik nu mee bevriend ben, ma soms is het lastig omdat ik zo onpopulair ben en zij omdat ze met mij omgaat dus ook.
Ik weet ni echt hoe ik je kan helpen, ma ikzelf probeer meer zelfvertrouwen te krijgen en ik praat elke week met de leerlingbegeleider voor raad en voor te zegge hoe het gaat me mij en dat helpt echt super goe.
Veel succes
Casey