Onzekerheid kan niemand van je afpakken, behalve jij zelf. Tuurlijk iedereen is wel onzeker over iets, maar daardoor moet je niet je hele leven laten beïnvloeden. Dat zou echt zonde zijn. In de puberteit is iedereen onzeker en ook niet op zijn/haar gelukkigste tijdperk van hun leven. Ik beloof je dat die onzekerheid minder wordt, probeer er anders met iemand over te praten. Dat zal een opgelucht gevoel geven en je misschien andere inzichten geven over hoe je je nu voelt.
Veel liefs en sterkte.

Dankjewel voor je reactie! Ja, dat is inderdaad waar. Ik zou alleen niet weten met wie ik er over zou moeten praten... 🤷‍♀️

Je kunt je afvragen of je niet steeds bezig bent met de gedachte wat mensen van je vinden hele tijd. Misschien helpt het dat je je er van bewust bent dat je iemands gedachte invult. Wanneer je onzekerheid je erg belemmert, dan kun je via de huisarts een gesprek regelen met de POHGGZ. Deze huisartsassistente kan in een gesprek met je kijken of het nodig is om verdere psychologische hulp te regelen, je ook naar je ouders/verzorgers toe of je kan een training volgen om onzekerheid te volgen. Maar heeeeeeeeeeel vroeger was het heel handig dat we een gevoel hadden dat iemand naar ons keek dat gevoel hebben nog steeds maar het heeft niet altijd gelijk. Word je gepest in je klas? Maar in de pubertijd wordt je vaak wat onzekerder soms. Je kan ook een dagboek bijhouden en aan meditatie doen om wat positiever te worden. succes en zeg maar als je meer advies wilt.