In juni had ik een erg leuke jongen leren kennen op een feestje, de vonk sloeg meteen over (het was echt liefde op het eerste gezicht) via facebook kwamen we met elkaar in contact en heel de dag door waren we aan het appen en kregen uiteindelijk een relatie wat wel erg snel ging (1 maand) de relatie was ook na 3 maanden weer uit omdat hij echt uit het niets vreselijk kortaf begon te doen en toen we op vakantie waren deed hij ook heel afstandelijk en wou ook niet eens een knuffel of maar iets geven. Ik werd gek van die onduidelijkheid en vroeg elke dag wat er was maar hij draaide eromheen of zei dat hij gewoon niet lekker in zijn vel zat. Uiteindelijk vertelde hij dat hij er erg mee zat dat ik met mijn ex appte (was gewoon vriendschappelijk en er was ook nooit iets flirterigs of wat dan ook gezegd) uiteraard zei hij dit veel te laat omdat hij echt geen prater is en hij gaf ook aan dat hij er erg mee zat en het maar niet kon vergeten. Ik zei dat ik het nog wou proberen maar hij zag het niet meer zitten en zei dat zijn gevoelens minder waren geworden maar nog wel wat had maar hem dit niet genoeg leek om onze relatie te redden. Vervolgens hadden we elkaar 8 weken niet gesproken en ik bleef er maar mee zitten waarom het nou over was, want 'het werkte niet meer' vind ik zo'n rot reden en het lijkt me ook niet dat het opeens pats boem over is. Na die 8 weken had ik hem perongelijk gebeld en hij ging er wel heel erg op in waarom ik nou belde en wat er was (als hij niks meer om me gaf zou hem dit toch niks uitmaken?) 2 weken later kreeg ik te horen dat hij en zijn vriendengroep met mijn ex (waar ik toen mee appte toen ik iets met hem had) en zijn vrienden gevochten hadden. Hierdoor kregen we weer contact en zei hij: ' ik pak hem nog wel, ook gelijk voor jou' waarop ik vroeg hoezo voor mij? vervolgens zei hij weer laat maar er is niks (ik word er gek van dat ik zoveel aan hem moet vragen wat is er nou dat ik me echt een zeikerd voel, en hij gaf ook eerder aan om hiervan gek te worden) ik dacht ik ben maar eerlijk en zei dat ik nog om hem gaf , hij zei ook om mij te geven. Vervolgens raakte we uit gesprek omdat hij een bericht van mij eindige met ' ah oke dan'

Ik wordt gek van al die onduidelijkheid en wil gewoon weten waar we nu staan, want voor mijn gevoel is er nog wel wat maar ik weet gewoon echt niet wat er in zijn hoofd omgaat omdat hij zo onduidelijk is en ik blijf hier maar mee rondlopen. Maar toch vind ik het zo vervelend om nu weer te beginnen met praten waar we nou staan en hoe het nou zit omdat ik me dan zo'n zeikerd voel.

Mijn vraag aan jullie is wat denken jullie er van, voelt hij nog iets voor me en zou ik een gesprek moeten beginnen?
PS. ik ben echt nog nooit zo verliefd geweest, maar schaam me echt als ik afgewezen wordt

1 nov 2015, Fleur