Moet ik het vertellen aan haar?

Hey…,
Ik heb thuis shit met me pa enzo. Die zit aan. Mij terwijl ik het niet wil maar nu weet ik het het dus niet of ik tegen een leraarares moet vertellen. Ze heeft me vorig jaar ook heel goed geholpen.. Mrt me eetprobleem zeg maar. En dat is afgesloten. Maar dan voelt het net alsof ik weer wat zoekt om tegen haar te vertellen. Ik heb me verhaal al aan me broer en zus gedaan maar ja die willen gelijk dan weer naar de huisarts en dat vind ik weer te ver ofzo. Maar k wil gwn bij iemand me verhaal. Kwijt en ik heb nu dus geen idee wat ik moet doen. Alvast bedankt. X

14 sep 2018, Helpme


Reacties

plaats reactie
1

lieve "helpme"

wat vervelend dat je in zo'n situatie bent gekomen. ik raad je toch echt aan om er met iemand over te praten, want als je vader aan je zit kan dat echt niet en het is ook verboden. ga naar iemand toe die je vertrouwd en blijf vooral uit de buurt bij je vader. zoek help. sterkte

14 sep 2018, 19:09, amok
2

Lieve "amok"
Maar ik ben bang dat ik dan aandacht vragerig ben ofzo.. En me broer en zus weten het wel maar die zijn uit het huis en ik voel. Me toch veiliger als ik het haar vertel. Maar ik ben ook weer bang want ja wat moet ze er mee?

14 sep 2018, 19:09, Helpme
3

Hey lieve helpme,

Wat vreselijk dat jouw vader aan jou zit terwijl jij dat niet wil. Ik kan me voorstellen dat je hier heel erg mee zit en je je verhaal kwijt wilt bij iemand.

Laat ik voorop stellen dat dat écht geen aandachtvragerij of aanstellerij is. Het is juist goed en heel erg nodig dat je hier over gaat praten met iemand die je vertrouwt. Wat jouw vader doet is onacceptabel en niet goed voor jou. Het is dus juist heel goed dat je dit met je lerares wilt bespreken.

Ik denk dat het goed is dat je zo snel mogelijk dit bespreekt met je lerares. Zij kan helpen meedenken hoe deze situatie het beste aan te pakken. Geef gerust ook aan wat je wil wat er wel of niet gebeurd wat betreft jouw thuissituatie.
En misschien kunnen je broer en zus je ook helpen en steunen in deze situatie?

Ik mis trouwens je moeder in het hele verhaal. Is zij ook betrokken in/bij jouw leven?

Kun je hier wat mee?

Liefs en heel veel sterkte!

15 sep 2018, 09:09, Amyxx
4

Hey amy

Super bedankt voor je antwoord. Het geeft me weer hoop om mijn verhaal bij iemand kwijt te kunnen

Me moeder is helaas 4 jaar geleden overleden.. Ik denk ook dat dat de oorzaak is van me pa dat die zo aan mij zit😔.

Groetjes

15 sep 2018, 12:09, Helpme
5

Hey lieve Helpme,

Jeetje, wat verschrikkelijk voor je. Dit moet vast heel erg moeilijk zijn voor je. Heb je het overlijden van je moeder goed kunnen verwerken? Of zit heb je het hier nog steeds heel erg moeilijk mee?

Jouw vader mag niet aan jou zitten. Ik hoop dat je jezelf hier niet de schuld van geeft. Hij is degene die fout bezig is, jij niet.

Tuurlijk moet je altijd je verhaal bij iemand kwijt kunnen! En jouw lerares zal jou vast graag willen helpen. Kan ik hierin ook nog iets voor je betekenen?

Liefs en sterkte meid!

Amy

15 sep 2018, 13:09, Amyxx
6

Hey amy,

Bedankt voor je reactie✨
Ik weet niet zo goed van mezelf of ik het goed heb verwerkt? Waneer verwerk je iets nou precies en waneer is het verwerkt. Ik praat er makkelijk over met mijn vriendinnen. Ook al vind ik het af en toe wel moeilijk. Omdat ik me geen aandachtvrager wil voelen. Volgende week had ze jarig moeten zijn. Waarschijnlijk ben. Ik heel de dag verdrietig. Moet ik het dan zeggen of niet?

Ik zou echt heel graag met die lerares willen praten. Ze weet bijna alles van me. Maar moet ik dan ook zeggen dat me broer en zus het weeten? Straks wilt ze me niet helpen. En dan voel ik me alleen maar depressiever. Ik weet nog niet echt wat ik moet doen. Zal ik haar een mailtje sturen? Of zal. Ik. Op haar afstappen om het te vragen. Zal. Ik dan in een mailtje vragen om een gesprek of gelijk alles vertellen? Ik weet het niet.. Het is moeilijk..
Groetjes en bedankt

15 sep 2018, 14:09, Helpme
7

Hey lieve helpme,

Wat goed dat je er veel met je vriendinnen over praat. Dat is heel goed voor de verwerking. Het is heel logisch en begrijpelijk dat je het er soms nog ontzettend moeilijk mee hebt. Maar je bent absoluut niet (en nooit) een aandachtvrager wat dit betreft. Hoe meer je er over kan praten, hoe beter! En je vriendinnen vinden het vast fijn dat ze jou een luisterend oor kunnen bieden.

Ik denk dat je nog middenin het verwerkingsproces zit. En dat is heel normaal. Er staat geen tijd voor een verwerkingsproces. Iedereen doet dat op zijn eigen manier en op zijn eigen tempo. Het belangrijkste is dat je het doet op de manier die goed voelt voor jou. Als je echt heel erg veel last hebt van rouw en verdriet en het je niet meer lukt om je op school te concentreren, je heel erg verdrietig en somber bent en je nergens meer zin in hebt, dan is het goed om wat extra hulp te vragen van een professional.

Wat betreft de verjaardag van je moeder is het heel begrijpelijk dat dat een heel erg moeilijke dag voor je zal zijn. Het is logisch dat je die dag extra verdrietig en somber bent. Als jij het fijn vind om dan veel over haar te praten, dan moet je dat vooral doen! Het gaat erom dat jij die dag doet waar jij je het beste bij voelt.

Als jij heel graag met je lerares wilt praten, moet je dat vooral doen! Ze wil je vast helpen!
Ik begrijp hoe moeilijk en spannend het is om jouw verhaal aan haar te vertellen. Ik vind het een heel goed idee om haar een mailtje te sturen waarin je kort vertelt wat er aan de hand is en dat je graag haar hulp wilt hebben. Vaak is het wat makkelijker om iets op te schrijven dan erover te praten. Je kan dan ook aangeven dat je graag een gesprek met haar wilt hebben, omdat je niet goed weet wat je nu moet doen in deze situatie. Maar als jij het liever vertelt dan mailt, dan kan dat natuurlijk ook! Het is maar net wat jij het prettigst vind.

Ik hoop dat je hier weer wat aan hebt. En als ik je verder nog kan helpen, dan doe ik dat heel graag!
Wat ik je in ieder geval nog wel wil zeggen is dat ik je erg moedig, dapper en sterk vind!

Liefs en sterkte, Amy

15 sep 2018, 19:09, Amyxx
8

Hey amy.

Ik had je bericht al eerder gelezen. Maar waar het op neer komt is gewoon dat ik niet naar die lerares durf toe te stappen. Het maakt me bang want wat als het misgaat? Ik weet het echt niet meer.. Groetjes

18 sep 2018, 20:09, lauren
9

Hey lieve lauren,

Ik kan me zo goed voorstellen dat het echt doodeng is om naar je lerares toe te gaan en dat je bang bent dat er iets mis gaat.

Waar ben je precies bang voor dat er kan gaan gebeuren? Wat is zeg maar het ergste dat er kan gebeuren volgens jou?

Ik denk overigens dat je lerares je heel goed op zal vangen als jij je verhaal bij haar doet. Dat heeft ze de vorige keer immers ook gedaan, dus waarom zou ze dat nu niet doen?

Misschien is de makkelijkste manier voor je om haar een mailtje te sturen waarin je kort vertelt wat er bij je speelt en dat je graag met haar wilt praten daarover, maar dat je dat eigenlijk niet durft. Ik weet bijna wel zeker dat zij hier lief op zal reageren en je uit zal nodigen voor een gesprek.
Zou dat het wat minder moeilijk en eng voor je maken?
Of heb je zelf nog andere ideeën?

Ik hoop dat je hier wat aan hebt en dat het je de moed geeft om contact te zoeken met je lerares. Ze is vast blij om jou te kunnen helpen!

Liefs, Amy

19 sep 2018, 08:09, Amyxx
10

Hey amy
😍 Bedankt voor. Alle tips... Uiteindelijk is een. Beste vriendin naar die lerares gegaan zonder dat ik het wist. Ik denk dat ik nu moet afwachten. Ik ben blij aan de ene kant. Maar het maakt me. Ook weer bang.. Raar?
Groetjes

22 sep 2018, 20:09, Helpme

Reageer

Dit topic is gesloten voor verdere reacties, mocht je hierover vragen hebben dan kun je contact opnemen met de coordinator.