Wat heb je dan meegemaakt

Daar praat ik niet graag over, sorry.

Lieve Quirine,

Het is begrijpelijk dat je jezelf nare dingen niet meer voor de geest wilt halen omdat je ze dan in je hoofd opnieuw beleeft.
Maar als het voor je vooruitgang belangrijk is dat je die momenten leert te accepteren, dan moet daar inderdaad en oplossing voor worden gevonden. Helpt het om dat opnieuw voelen van momenten alleen te proberen bij iemand die je heel erg vertrouwt? Dan kan diegene je bijstaan als het je teveel wordt.
Mij is het volgende geleerd om nare momenten te accepteren. Samen met mijn psychologe bespraken we het volgende:
"Toen dit gebeurde, voelde je je (...). Je dacht: (...) Dat is begrijpelijk, want je bent een mens en reageert dus menselijk op nare gebeurtenissen. Het is daarom niet erg om je zo te voelen. Nu gebeurt deze gebeurtenis niet, dus hoef je je niet meer (...) te voelen op dit moment. Je bent bij iemand die je kan vertrouwen en je bent aan het werken aan je herstel. Je bent hier veilig. Het verleden is naar, maar het is voorbij en de beste oplossing is proberen te herstellen."
Misschien werkt dit ook bij jou?

Lieve Rachel,

Ik zou niet anders willen dat ik mijn verleden een plek kan geven! Het probleem is ook, dat ik thuis ook heel erg teruggetrokken ben. Ik ben niet iemand die over mijn emoties praat, want ik heb mij altijd gezegd dat emoties tonen een teken van zwakte is. Ik voel me sterk als ik mensen kan laten zien dat er niks aan de hand is, maar aan de andere kant schreeuwt er iets in mij dat zegt: 'Quirine, laat zien dat je niet lekker in je vel zit en dat je het er moeilijk mee hebt.'

Maar iets in mij zegt dan toch dat ik het voor het eerste moet kiezen,en gewoon sterk moet blijven. Mijn psychologe ziet namelijk aan me dat het me heel erg dwars zit, omdat ik me afzonder van haar. Ik zoek bijvoorbeeld geen contact meer met haar tijdens de sessie en belandt compleet in mijn eigen wereld.. om er maar voor te zorgen dat die emoties er niet uit komen.

Ik wil niet liever dan herstellen, maar die veiligheid het zorgt er voor dat ik me veilig voel. :-(

Liefs,
Quirine

Beste Quirine,

Ik herken je probleem. In het verleden heb ik ook een aantal dingen meegemaakt die ik liever wil vergeten. Maar bedenk: het verleden is geweest, de toekomst is een cadeau! Het verleden ligt achter je, dat heb je gehad. Je hebt het 'overleefd' en daardoor ben je sterker geworden. Natuurlijk hoeft niet iedereen te weten wat jij hebt meegemaakt? Het verleden is pas een belemmering voor jou als je geen vooruitgang kan boeken. Dit geeft aan dat het je nog dwarszit en jij het blijkbaar nog niet hebt afgesloten. Zoek voor jezelf uit wat jij nog moet afsluiten. De wereld hoeft hier geen getuige van te zijn, jij moet je eigen rust terugvinden. Pas als jij klaar bent voor hulp kan die hulp aangeboden worden. Als jij geen hulp accepteert is er ook geen vooruitgang mogelijk.

Succes!

Hai Videlle,

Ja, ik probeer de toekomst ook te zien als een cadeau. En ik ben blij dat ik die toekomst krijg om alles een plek te geven. Alleen, is het gewoon enorm heftig wat ik meegemaakt heb en heb dit 10 jaar verzwegen. Hopelijk lukt het me snel.

Liefs, Quirine

soms kun je het kwaad alleen overwinnen door het recht in de ogen te kijken....

Ja, inderdaad Iris. Maar het is soms zo moeilijk om dat kwaad recht in de ogen te kijken. Maar ben het wel met je eens.
Hopelijk kan ik snel dat kwaad echt in de ogen kijken.

<3

Liefs, Quirine

het klinkt misschien raar, maar misschien werkt yoga en meditatie wel voor jou.
Bij yoga vooral houdingen die je hart openen en oefeningen die ervoor zorgen dat je stevig in je schoenen staat.
Met meditatie kan je proberen (samen met iemand) op zoek te gaan naar meditaties die je helpen zoeken naar je innerlijke kracht, je zwakke en sterke punten en een soort bescherm engel.

Nog een tip:
Zorg ervoor dat jij het kwaad eerder hebt opgezocht dan het kwaad jou...

Ik ga eens googlen! Dankjewel Iris!

Liefs, Quirine