Ik weet niet wat ik moet doen.
Ik heb Dysthymie en een sociale angststoornis en ben daarvoor al zeker 3 jaar in behandeling. Nog steeds heeft het me niet vooruit gebracht, na een paar behandelingen van weer een nieuw traject zie ik het nog somber in. Het gaat ook steeds slechter met me en ik heb al een hele lange periode weer last van depressieve periode. Ik ben zelfs bang dat ik misschien een dubbele depressie heb, maar dat weet ik niet zeker. Ik denk veel over zm al weet ik dat dat een slechte oplossing is, maar het is bijna de enige oplossing in mijn hoofd. Daarbij snapt mijn vader niet wat het inhoud allemaal en zegt dat ik geen hulp nodig heb en dat ik makkelijk dingen kan doen die ik dus echt kan en durf. En op school ben ik dit jaar ook al niet geaccepteerd en beslissen andere mensen of ik sociale dingen ontwijk of niet.
Ik kan het bijna niet meer aan en voel me echt meer dan alleen eenzaam. Ik weet niet hoe ik hieruit moet komen..
Reacties
plaats reactieTen eerste: zelfmoord is écht niet de oplossing! Dat maakt alles alleen maar erger.. Ik weet dat het moeilijk is, maar probeer altijd door te gaan, al is het alleen maar om anderen te laten zien hoeveel je waard bent..
En als ik het goed begrijp, krijg je dus geen hulp omdat je vader dat niet nodig vindt? Want dat is écht heel slecht.. Het lijkt me slim om naar de dokter te gaan, als je dat niet wilt hoeven je ouders daar niet eens iets van te weten.. De dokter kan je eventueel medicijnen laten halen tegen een depressie en je misschien doorsturen naar een psycholoog.. Het klinkt misschien stom, maar dat helpt je echt, al je problemen aan iemand toevertrouwen..
Hee yenn,
Misschien kan je waar je in behandeling zit aangeven dat eht op dit moment echt heel slecht gaat !?
Ik heb dat namelijk ook gedaan, en toen zijn ze ineens een hele andere behandeling gaan opstarten, die voor mij veel beter werkt.
xxx Choco
Ik ben er sowieso over uit nu dat ik moet aangeven hoe het gaat bij wie ik nu behandeld wordt. Ik weet alleen niet of het goed is om het in een brief te geven zeg maar? Ik ben bang dat als ik het zeg niet alles vertel en het minder over komt dan dat het is.
En mijn vader zegt trouwens wel dat ik geen behandeling nodig heb, maar ik heb het wel. Hij is sowieso vaag bezig, want hij vraagt wel steeds naar de behandeling en doet er dan wel geïnteresseerd in dan. Nja het is sowieso allemaal vervelend zacht uitgedrukt. Maar bedankt voor de reactie tot nu toe <3
hee yenn,
Jaaa het is denk opsich wel goed om een brief te sturen.
Mischien kan je het mailen, zodat ze het kunnen lezen voor dat je weer op gesprek komt, dan kunnen ze van tevoren alvast bekijken wat ze voor je kunnen doen!
xxx Choco
@ Choco, ik heb haar mail helaas niet anders was dat inderdaad een betere optie geweest. Dus ik geef het morgen gewoon en eventueel als ik tijd is ga ik erover praten, maar praten erover is nogal moeilijk voor me..