ik ben helemaal alleen
Hoi, ik ben Ties. ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik wil bereiken met dit topic en wat ik precies wil vertellen. maar ik heb niet echt iemand om dit mee te delen dus ik wil dat graag op een anoniem forum doen dan. alvast sorry als dit een erg chaotisch verhaal is, ik probeer dit namelijk in een keer te typen.
Voor mij was dit jaar best wel een vervelend jaar. het jaar begon allemaal eigenlijk erg goed, ik had een vriendin, een (kleine) groep vrienden en het ging goed op school. echter heb ik van dit weinig overgehouden. in April heb ik het namelijk uitgemaakt met mijn vriendin, redenen laat ik hiervoor even buiten beschouwing. daarnaast zie ik mijn (irl) vrienden heel weinig en ben ik altijd een laatste keus.
ook had ik online vrienden, waar ik veel mee gamede en eigenlijk dagelijks sprak voor 4 maanden. echter heb ik die vriendengroep nadat het uit ging met mijn vriendin min of meer "geghost" (dat wil zeggen dat ik ben weg gegaan zonder ooit iets te zeggen, of van mij te laten horen). Dit deed ik omdat ik in deze periode erg emotioneel was en liever alleen wilde zijn. vaak zochten zij nog wel contact met mij op, maar dit negeerde ik altijd, en later had ik ze zelfs geblokkeerd, want ik wist niet goed wat ik hun moest vertellen. hier heb ik achteraf echt enorm veel spijt van, want ik heb nu helemaal niemand meer.
de laatste weken ben ik tot de realisatie gekomen dat ik nu eigenlijk geen "echte" vrienden heb, alleen kennissen. en dat ik de echte vrienden (en mijn ex) erg hard heb laten vallen. hier lig ik 's avonds altijd wakker van en ik slaap super slecht, wat constant in mijn hoofd omgaat is dat ik een slecht persoon ben voor wat ik heb gedaan.
dit was mijn verhaal, ik wil best vragen beantwoorden, en als jullie willen mogen jullie ook soortgelijke verhalen hier delen!
Reacties
plaats reactieIk vind dat verdrietig om te horen Ties!
Heb je ondertussen misschien wat nieuwe vrienden kunnen maken?