Huilen, huilen, huilen.
Ondertussen ben ik 15, mijn ouders zijn vrij en ik heb eigenlijk niets te klagen. Maar afgelopen zomer werd ik uit het niets ineens heel verdrietig, mijn emoties lopen tegenwoordig door elkaar. Ik ben van nature wel gewoon een blij meisje omdat ik veel heb meegemaakt valt er voor mij altijd wel iets te lachen. Maar nu als ik thuis zit, alleen of bij mijn gezin dan voel ik me steeds heel verdrietig, vaak loop ik dan naar boven en huil ik daar wat of houd ik mijn tranen op maar ik vind het best kut is er iemand die mij hier mee kan helpen??
Alvast bedankt voor je reactie xxx
Reageer
Dit topic is gesloten voor verdere reacties, mocht je hierover vragen hebben dan kun je contact opnemen met de coordinator.
Reacties
plaats reactieMisschien komt het omdat je,, nou ja ,, ongesteld moet worden? ik weet het ook niet precies, maar ik zou het huilen vooral niet inhouden, daar wordt je alleen nog maar somberder van.
Veel suc6 van een hopeloze expert :s
xo'
Ik denk dat de grootste reden van je probleem is dat je in de puberteit zit. Weten je ouders ervan? Probeer wat afleiding te zoeken in dingen die je leuk vind als je thuis bent. Muziek opzetten helpt (bij mij) ook vaak. Huilen mag, ook als het niet altijd ergens op slaat. Als je daarna ook maar weer vrolijk kan zijn. (: Uiteindelijk groeien we allemaal over die sippe buien heen. xxx
komt omdat je in puberteit zit heb ik ook me mams zie een keertje ga ff je bed opmaken en toen moest ik opeens huilen en toen ik 25 euro verjaar geld kreeg werd ik super blij
Haha, door de ongesteldheid kan het eigenlijk niet komen aangezien ik het gewoon al heel lang heb en ik al veel langer ongesteld ben. Mijn ouders weten er ook niets van af, niemand eigenlijk. Ik ben bang dat ik gek ben en in terapie moet en dat wil ik niet. Voor het eerst van mijn leven (sinds ongeveer 2 jaar) ben ik wie ik ben en zijn er geen problemen in mijn leven is er niemand die hier ervaring mee heeft.
Toch bedankt voor de reacties!! xx
Heeyy Femm,
Dat heb ik ook heel vaak, ik ga dan meestal iets leuks doen met friendss.
'k heb ook wel eens gelezen dat in je je in de puberteit sneller depri kan voelen..
Veel succes!
Xx
Beste Esie,
Misschien is dat ook wel het beste, ik hoop dat het snel overgaat..
xx
hier nog iemand die het heeft! ik huil ook vaak, zomaar, om geen enkele reden. ik voel me somber, down, hulpeloos en depri....en dan ga ik naar mijn kamer en staar daar wat voor me uit. ik zet meestal ook een triest liedje op, dan komen de tranen vanzelf, aangezien ik niet graag huil...
het is de pubertijd en noemt 'stemmingswisselingen'.er zijn dus veel mensen die er enorme last van hebben, waaronder wij dus ook. hi je moet dus zeker niet in therapie hoowr.
veel geluk en ik hoop dat ik je wat heb opgebeurd.
PS ; onze stemming is een cirkel ; op bepaalde punten voel je je somber, en die punten zijn ongeveer altijd op hetzelfde tijdstip. je kunt het, als je er echt op let, voelen aankomen. (die cirkel bepaalt ook of je relaties lang duren of niet... ik ben nog nooit met iemand geweest, maar als jij al wel ervaring hebt ; het is een leuk weetje)
L
Ik heb ook heel vaak dat ik opeens moet huilen, en overal en drama van maak, en dat ik overal alleen het nadeel van zie.
Dan weet ik dat ik ongesteld word.
Ik weet niet of dit bij jou ook het probleem is, maar bij in ieder geval wel.
X
Ohh ik ben nu aan het huilen, maar van binnen ben ik blij dat jullie het ook hebben. Ik zou er graag met jullie over praten.
xx
Heei femm
Ik huil ook heel vaak , soms huil ik me zelfs in slaap... :(
Maar wat ik doe/probeer om mezelf weer op te peppen is veel snacken !! Ik ben helemaal verslaafd aan eten (ik ben niet dik ofso) of ik zet muziek op (meestal 1D, als je geen fan bent zet je gewoon jouw favo's op) of ik kijk filmpjes van pewdiepie en andere youtubers!! Hun maken me echt heel vrolijk door hun randomness ;) hopelijk heeft dit een beetje geholpen :$
Ps. Als dit echt niet helpt moet je er misschien met een vriendin over praten of een penvriendin zoeken !!
xx
Komt door de puberteit?!
hoi
ik ben soms ook ineens heel emotioneel, bijvoorbeeld toen mijn moeder best veel teten gekocht had dat ik bijna moest huilen omdat we dat kunne kopen misschien zit he took in dankbaarheid dat je (hopenlijk) een goed blij sociaal prettig leve hebt
dit komt ook weer door de puberteit en anderes zou ik het niet weten
xxxxxx