hey meiden
ik wou graag mijn verhaal delen ik moet het iemand vertellen maar ik heb eigenlijk niemand mis willen jullie me hier bij helpen ik zal beginnen
hoe alles begon: ik ben iris een meisje van 14 jaar heel dun weeg maar 40 kilo en ben 1,65 lang maar ja vroeger zat ik op een basisschool daar zat ik met teveel kinderen in een klas en werd ik uitgemaakt dat ik een nietsnut was ik had voor elk vak wel bijles ik had best veel vrienden maar speelde nooit met ze buiten school op 1 vriendin na mijn beste vriendin ik ging naar een andere basisschool waar ik me veel fijner voelde het was heel rustig en ik had opeens allemaal voldoendes en geen bijlessen meer maar toen gebeurde het volgende mijn beste vriendin kwam ook op mijn nieuwe school alleen liet ze mij vallen en samen met nog 2 andere begonnen ze me te pesten vanaf groep 5 tot groep 8 ik had een heel slecht zelfbeeld en het werd alleen maar erger

toen op de middelbare school: de eerste school dat ging ik met een paar mensen naar onze nieuwe school alleen het enige nadeel was ik wou helemaal op nieuw beginnen maar de ergste pester van de basisschool kwam bij mij op school ik hoorde die dag dat we ook nog in de zelfde klas terecht kwamen mijn leven voelde gelijk als een hel hij bleef maar pesten ik was de sukkel van de school ik was onzeker toen kwam de scheiding van mijn ouders er nog bij in het begin van de eerste klas ik dacht dat ik het probleem was en mijn zusje was zo verdrietig en ik maar zeggen het komt goed terwijl ze al sinds groep 7 naar elkaar schreeuwen dat mijn zusje naar me toe kwam elke avond omdat ze bang was mijn ouders lieten ons vallen ze gingen vroeg weg en kwamen om 7 uur thuis mijn vader ging weer weg om 8 uur en mijn moeder zat de rest van de dag achter haar computer ik kwam eigenlijk niet meet uit huis uiteindelijk gingen mijn ouders uit elkaar omdat mijn vader was vreemdgegaan met een hoer toen ging hij ergens in een appartementje wonen ik werd depressief en had een zelfbeeld stoornis begin 2015 kreeg ik een eetstoornis ik voelde me dik ook al was ik al brood mager maar waarom haatte iedereen mij anders? inderdaad er was geen rede maar ik dacht dat het aan mijn lichaam lag dus ik ging afvallen uiteindelijk woog ik op 12/13 jarige leeftijd nog maar 30 kilo ik ben helemaal alleen naar de huisarts gestapt en die heeft mij doorverwezen naar een kinderarts die hielden elke week bij hoeveel ik woog als ik nog 1 kilo zou afvallen zou ik worden opgenomen dat wou ik niet dus ik ging weer eten het pesten was toen nog niet gestopt maar ik moest verder ik had door mijn anorexia wel mensen op internet leren kennen 2 bijzondere mensen mijn beste vriend en mijn vriendje ik deed aan zelfverwonding nu nog steeds gister nog maar goed ik deed aan zelfverwonding ik had zelfmoord gedachten en heb zelf pogingen gedaan ik zag het niet meer zitten toen vroeg mijn vriendje mij verkering ik geloofde hem eerst niet niemand hield van mij toch? hij wel hij had in zijn verleden ook te maken gehad met anorexia en zelfverwonding dus begreep mij en hielp me door deze tijd heen ook mijn beste vriend hij had last van hetzelfde alleen minder extreem als mij nu heeft hij nog steeds problemen

de 2e klas: ik ging naar de 2e mijn ouders waren uit elkaar mijn vader had een nieuwe vriendin die ik niet mocht zij had 2 kinderen dus mijn stiefbroertjes van 12{nu 13} ze hebben me een keer in elkaar geslagen zonder rede maar goed IK WAS BLIJJJJ mijn pester was blijven zitten ik kreeg vrienden ik werd zelf een beetje populair maar toen gebeurde het

de problemen in de 2e : ik was nog steeds zwaar depressief en had al 20 pchigiathoren gehad maar niets hielp medicijnen ook niet dus ik leefde ermee ik deed nog aan zelfverwonding maar geen anorexia maar door behulp van mijn vriendje en beste vriend ben ik er vanaf gekomen maar het drama begon weer ik werd een meisje die op een slecht pad raakte ik werd agressief op school en iedereen was bang voor me ik rookte en ik dronk ik liep weg van huis schopte herrie en haalde alleen onvoldoendes maar mijn vriendje en beste vriend bleven in me geloven op een gegeven moment was ik weggelopen en zocht heel de politie en vrienden en familie naar mij ze vonden me ik was zelfs bijna op het nieuws ik was klaar met alles en deed nog was zelfmoord pogingen maar ze mislukte ik werd in een crisisopvang tehuis geplaatst ik vond het wel best ik ging van school en mocht niet meer terug opeens besefte ik wat er van mijn leven over was en ik wilde alles veranderen ik ging online leren en mocht na 4 maanden thuiszitten naar een tussen school waar ik alles zou kunnen inhalen zodat ik over kon naar klas 3 ik deed mijn best werd weer positief uiteindelijk ben ik over gegaan naar klas 3 ik ben samen met mijn moeder verhuist van Utrecht naar Drenthe en heb alleen nog contact met mijn vriendje { ja nog steeds hij bleef me altijd steunen} en mijn beste vriend {ook nog dezelfde} ik ben nu net begonnen in de 3,e ik heb in de zomervakantie 2016 te horen gekregen dat ik autisme heb en dat dat al mijn problemen van vroeger kan hebben veroorzaakt ik ben gelukkig nu mijn moeder heeft een nieuwe vriend ik heb weer vriendinnen en ja ik heb nog wel zelfmoord gedachten maar nu pas besef ik wat ik weg gooi en mijn depressie ja ik ben nog depressief dat zal de komende jaren nog wel zo blijven dat gaat niet zomaar over maar ik ben gelukkig nu heel gelukkig

tot slot : het is raar terug te denken aan mijn leven naar wat voor puinhoop het was ik wil graag de mensen mijn verhaal vertellen zodat ze begrijpen dat er een uitweg is voor alles ik wil jullie graag helpen ik wil jullie steunen en jullie steunen dus als je een vraag hebt reageer je insta naam ik wil jullie echt hepen ik ben nu 14 jaar en gelukkig nog niet alles is goed maar daar werk ik aan ik doe dit niet om aandacht te vragen ik wil dar mensen di soort verhalen leren begrijpen er zijn er namelijk super veel als mij

onthoud er is een uitweg voor alles !
xx iris

12 sep 2016, irisjex