Emotieloos?!
Hoi mensen, dit wordt waarschijnlijk een best lange topic maar ik zit al een tijdje met dat ik het idee heb dat ik emotieloos ben, ik ben 14 en ben nooit meer echt blij, ben alleen nog boos en verdrietig of ik voel geen emotie (neutraal). Dit doe ik eigenlijk alleen tegenover mijn ouders en dan vooral mijn moeder, ik heb vaak ruzie met haar en ben voornamelijk geïrriteerd of boos door wat ze doet of zegt, alleen als ze vraagt of ik mijn huiswerk al heb gemaakt ben ik al geïrriteerd. Als mijn moeder en ik ruzie hebben trek ik een soort muur op waarin in geen enkele emotie toon. Ik ben thuis erg op mezelf en weet niet of ik nou echt van mijn ouders hou of dat ik liever alleen ben.
Mijn uiteindelijke vraag is: waarom voor ik mij emotieloos en hebben anderen het ook en wat kan ik ertegen doen.
Reacties
plaats reactieLiev sgat...
Je zit in de pubertijd dat hoort er een beetje bij maar noey zo erg dat als jij hebt..
Vergeet niet dat het wel altijd je moeder is en je moeder zal blijven.. vergeet niet dat je een moeder hebt die van je houdt terwijl niet iedereen dat heeft.. vergeet niet dat jij ooit jouw moeders huis betreed en roept "mam waar ben je?" Geen antwoord terug zult krijgen.. liefje je weet niet wat het doet met je moeder terwijl jij altijd zo boos doet.. ze houdt van je waarom maak je daar geen gebruik van?? Zelfs als je zo boos tegen haar doet vraagt ze of je je huiswerk gemaakt hebt.. vergeet niet dat toen jij klein was veel dingen aan je moedet vroeg en zij daar blij van werd en jooiy geïrriteerd door raakte.. misschien deed je moeder toen ze klein was afvalleb en lijnen en was ze niet blij met zichzelf maar toen ze jouw in haar buik had kwam er een lach op haar gezicht.. al werd haar buik groot toch was ze blij met jou.. strax heb je haar niet meer.. wat heeft je moeder aangedaan dat je zo tegen haar moet doen?? Ik weet nu 100 procent zeker dat je moeder wat je ook zou doen nog steeds van je zou houden. 9 maanden lang heeft ze jouw in haar buik gehad het werd zwaar voor haar maar telkens wanneer ze haar buik zag kwam er een lach op haar gezicht..
Het heeft met de pubertijd te maken maar je kan er zelf iets aan doen xx
Kan je niet met een pshycoloog gaan praten? Ik doe het ook en het helpt best goed ,ik voel me ook vaak emotieloos en ik praat met een pshycoloog erover
Waarschijnlijk is dat de pubertijd... ik zou trouwens wel proberen minder snel voor op je moeder te worden, ksnap wel dat di tmoeilijk is, maar mijn moeder is gestorven, dus wees blij dat je er nog 1 hebt!
heb ik ook sinds 2 jaar.... f*cking pubertijd :(