dood en verdriet
hoi allemaal
mijn opa is ongeveer een jaar geleden overleden
hij was mijn enige opa die er echt altijd voor me was
ik mis hem nog steeds heel erg
en nu ik dit schrijf moet ik al huilen
mijn oma leeft nog maar met haar gaat het ook slecht: longonsteking,koorts, vergeetachtig
alles is versleten
en wat het is dat mijn opa mij nog niet op de middelbare school heeft kunnen meemaken
ik heb al veel gepraat met mijn ouder maar ik heb een vraag wie gelooft er dat er geesten zijn
ik hoop dat hij over mij waakt
wie heeft het zelfde gevoel
ik zou graag advies willen om ervoor te zorgen dat ik het in me los laat want aan de buitenkant heb ik het al losgelaten
xxx lover!@$
Reageer
Dit topic is gesloten voor verdere reacties, mocht je hierover vragen hebben dan kun je contact opnemen met de coordinator.
Reacties
plaats reactieHet is altijd erg verdrietig om mee te maken dat iemand dood gaat en zeker als dat iemand is die er altijd voor je geweest was en waarmee je veel tijd doorbracht. Nu is het een jaar verder en loop je nog rond met veel verdriet. Dat is begrijpelijk! Heb je al eens geprobeerd om het verdriet op een bepaalde manier een plekje te geven? Dat lijk je bijvoorbeeld al te doen door de gedachte en het geloof dat er misschien geesten bestaan. Ik durf dat niet te zeggen maar het is op zich al een fijne gedachte dat je opa via die weg nog steeds bij je is en op je neer kijkt. Je opa zou niets liever willen dat het goed met je gaat en dat je zijn dood een plekje geeft. Het maakt niet uit als je een keer niet aan hem denkt en om verder te leven, vergeten doe je toch nooit en dat weet je opa echt wel. Juist nu moet je er ook voor je oma zijn en al het negatieve meteen een positieve kant geven. Oma is natuurlijk al oud en ze heeft al een lang en mooi leven achter de rug. Maar je kunt nu nog steeds van haar genieten! Doe dat en denk niet teveel na over wat komen gaat. Acceptatie, tijd en genieten van het moment zijn de belangrijkste hulpmiddelen om uiteindelijk weer verder te gaan! Sterkte!
geesten blijven altijd op familie passen tot dat het tijd is om te gaan maar dat duurd best lang mijn overgrootopa waakt ook nog over mij nooit echt goed gekend maar hij is er wel dus weet zeker dat jou opa er ook is ik heb een pendel en dan kun je met ze praten erg handig maar je moet wel oppassen dat het niet fout gaat....veel sterkte met je oma en het verdriet! succes xxx
ik geloof niet in geesten
wel dat ie over mij waakt
maar ik kan het wel een plekje geven maar niet vergeten!
Wat heeft dit te maken met koopzorgen?
Ik bedoel kop
Laat maar,, maar wat heeft kopzorgen te maken met gewicht en uiterlijk?
het heeft er mee te maken dat ik zo verdrietig ben dat mijn maag op hol slaat en ik mijn eten soms uitkots!
denk dan ff door
en dit heeft te maken met kopzorgen omdat ik het wel een plekje kan geven maar ik nog steeds ontzettend verdrietig bent
*** als je iets nuttigs te zeggen hebt doe dat dan en zeg geen dingen waar ik niks aan heb!