DEPRESSIE, ZELFMOORD GEDACHTENS!!!

hoi,

ik begin bij het begin. ik begon dit school jaar aan mijn 1e jaar op de middelbare ik vond het super spannend. verder was ik wel een erg onzeker meisje maar dat ben ik eigenlijk altijd al geweest. maar nog nooit zo erg als nu. dingen begonnen zich op testaplen, ik haalde slechtere cijfers, kreeg ruzie met vriendinnen en ga zo nog maar ff door. opzich niet echt iets om depresief van te worden toch?! ik herken mezelf gewoon niet meer ben ik dat onzekere meisje die niet durft te zeggen hoe ze zich voelt die niet durft te zeggen wat ze denkt en bang zijn voor de reactie van andere. ik ben vroeger best wel vaak uitgescholden. mensen vonden me dik en moesten er wat over zeggen wat ze van me vonden. varken, dikzak ik heb alles wel een beetje gehoord. toen deed het me niet zo veel maar nu wel! ik hoor iedere keer dat stemmetje dat zegd, je bent dik, je bent een varken, je hoort er niet bij, wat zullen ze wel niet van je denken. ik voel me moe, op gewoon op ik lach wel maar die lach is niet echt. ik weet het niet meer. toen kwamen die gedachtens het begon met wie geeft er nog om me, als ik er niet meer ben wie zal er dan nog van me houden. dat soort dingen. hoort het er gewoon bij bij de puberteit. als iemand advies voor mij heeft laat een reactie achter.!

xxx

24 mei 2018, elisaa


Reacties

plaats reactie
1

Ik weet hoe zwaar je het zult hebben ik ben precies dor deze heftige tijd gegaan en op sommige momenten werd het me te heftig en deed ik domme dingen maar wat ik daar nu van heb geleerd is om door te zetten en zeker niet op te geven pleeg echt geen zelfmoord alsjeblieft ik heb het geprobeerd en ging door een hel dus je moet jezelf er toch doorheen proberen te vechten en gewoon denken aan alles wat je hebt je lieve familie en vriendin en andere mensen er is altijd wel iets waardoor je zal denken dat je doormoet gaan!!! je kan altijd met me praten als je wil en ik weet zeker dat het allemaal wel goed zal komen xxx Fatcat

24 mei 2018, 21:05, Fatcat
2

lieve fatcat,

heel erg bedankt voor je reactie. ik zou graag een keer met je willen praten over hoe je het hebt ervaren en hoe het allemaal begoen (als je dat zelf ook wilt nartuurlijk).

xxx

24 mei 2018, 21:05, elisa
3

Hey Elisa,

Wat ontzettend naar dat je je zo voelt!
Het is heel begrijpelijk dat je je zo bent gaan voelen en je met die negatieve gedachtes rondloopt na een opstapeling van al de negatieve ervaringen. Daar zou iedereen somber en verdrietig van worden. Je hoeft je dus absoluut niet te schamen voor je gedachten. Het is logisch dat je je onzeker gaat voelen als anderen negatieve dingen over je zeggen.

Ik wil je op het hart drukken dat je je niets aan moet trekken van anderen die negatieve dingen over en tegen jou zeggen. Dat zegt alles over hun en niet over jou! Jij bent goed zoals je bent en anderen moeten jou met respect behandelen. Het is natuurlijk veel makkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer de pesters te negeren. Zoek de mensen op die jou waarderen om wie je bent en bij wie je je goed en vertrouwd voelt. Heb je vrienden of vriendinnen die je kunnen steunen hierin?

Als het je echt te veel wordt allemaal, zoek dan hulp van volwassenen. Je hoeft en moet hier niet alleen mee blijven rondlopen!

Liefs

Het is

25 mei 2018, 18:05, Amy
4

lieve amy,
bedankt voor je lieve reactie. ik vond et zo ik weet het niet precies maar je hebt me geraakt (oop een positieve manier) het klinkt meschien raar. maar ik heb eigenlijk geen vrienden/vriendinnen die het weten. eigenlijk weet niemand het van me.

xxx

25 mei 2018, 22:05, elisaa
5

Lieve Elisa, wat rot voor je. Als hun je pesten zeg dan iets van “triest om anderen onzeker te maken”. Zoals veel zeggen, pesters zijn zelf heel onzeker. Pleeg geen zelfmoord. Je kan niet terug, mensen houden van je. En je bent veel meer waard. Als je een kat of hond of konijn, cavia, hamster ect hebt kan je troost vinden bij hun. Zoals Amy zegt, dit hoef je niet op je hart te drukken. Zoek idd hulp, zelfmoordgedachtens zijn heel erg. Liefs Eva, 13.💋

26 mei 2018, 09:05, 🍫
6

Hey Elisaa,

Wat fijn dat je nog even reageert op mijn berichtje.
Wat ontzettend naar dat niemand van je vrienden en vriendinnen er vanaf weten.
Hoe komt dat zo?
Durf of wil je het hen niet vertellen?
Of zijn de vriendschappen daar niet intiem genoeg voor?
Kan ik iets voor je betekenen?

Liefs!

26 mei 2018, 13:05, Amy
7

Hey Elisaa,

Wat fijn dat je nog even reageert op mijn berichtje.
Wat ontzettend naar dat niemand van je vrienden en vriendinnen er vanaf weten.
Hoe komt dat zo?
Durf of wil je het hen niet vertellen?
Of zijn de vriendschappen daar niet intiem genoeg voor?
Kan ik iets voor je betekenen?

Liefs!

26 mei 2018, 13:05, Amyxx
8

Lieve amy

De vriendschap met mijn vrienden is niet zo sterk. Ik dacht van wel maar dat is niet want ze hebben me vandaag weer laten vallen. En ik weet niet of ik ze niet durf te vertellen. Zo als ik al zei is mijn vriendschap niet zo sterk en dat komt doordat ze alles door vertellen. Zo durf ik het niet tezeggen. Ik ben ook vang voor hun reactie.

Xxx

26 mei 2018, 23:05, Elisaa
9

Hey lieve Elisaa,

Heel begrijpelijk dat je er aan twijfelt of je het aan je vrienden kan vertellen als de vriendschap voor jou niet veilig voelt omdat ze verhalen door vertellen. Zouden ze dat ook doen als jij ze nadrukkelijk vraagt om dat niet te doen?
Of zijn er andere (meer betrouwbare) mensen in je omgeving die je wel in vertrouwen kan nemen?

Ik kan me voorstellen dat je bang bent voor hun reactie wanneer je verteld over je sombere gedachtes.
Hoe is de band met je ouders? En de leraren op school? Is er misschien een volwassene bij wie je je goed en veilig voelt en die je het zou kunnen vertellen?

Kortom, ik denk dat het heel belangrijk is dat je hierover gaat praten. Je moet hier niet alleen mee blijven rondlopen.

Ik hoop van je te horen!

Liefs en knuf

27 mei 2018, 08:05, Amyxx
10

Hey Elisaa,

ja ik zou best wel een keer met je willen praten hoor over alles ik vind dat geen probleem ik wil gewoon niet dat je ook in die kuttijd komt en dat je er niet meer uitkomt ik hoop dat alles snel goedgaat!!
xxx Fatcat

27 mei 2018, 16:05, Fatcat
11

Heeeyy,
Ik snap je helemaal. Ik voel me vaak hetzelfde! Ik heb er ook overna gedacht om zelfmoord te plegen. Nu ben ik blij dat ik het niet heb gedaan. Wat bij mij erg hielp is de kindertelefoon chatten. Het klinkt misschien heel erg raar maar zij kunnen je echt helpen.

Als je wilt kunnen we samen chatten en elkaar helpen! In iedergeval wens ik je het beste!

Xx Anne (14)

28 mei 2018, 17:05, Meisje14
12

ik zou ook best graag met een paar mensen willen chatten om te kijken waarom hun die gedachtes hadden en wat er allemaal omging bij diegene dus als iemand wil praten ik ben er xx

28 mei 2018, 20:05, Fatcat
13

en ik zou ook best graag willen weten hoe die mensen er allemaal weer afzijn gekomen xx

28 mei 2018, 20:05, Fatcat
14

Fatcat, weet in ieder geval dat je meer waard bent. Je kan niet meer terug.💗

1 jun 2018, 07:06, 🍫
15

@Fatcat:

Heb jij nu nog (steeds) last van deze gevoelens en de gebeurtenissen waar je eerder over schreef?

1 jun 2018, 07:06, Amyxx
16

ja momenteel ben ik weer aan het terugvallen helaas hoe hard ik ook mijn best doe ik val terug in die klote depressie dus Amyxx ja ik heb nog steeds last van die gevoelens en gebeurtenissen... hoe hard ik ook probeer te vechten soms lukt het gewoon niet.. maar ik hoop dat dat met jullie zeker niet gebeurd maar jullie zijn sterkt xxx

3 jun 2018, 20:06, Fatcat
17

Maar Meis, wat vind je leuk? Doe iets wat je leuk vond. Of als je je gevoel ook wil uiten teken bv je gevoelens.

4 jun 2018, 07:06, 🍫
18

Hey Fatcat,

Mag ik je catgirl noemen? Ik vind Fatcat zo negatief :(

Wat ontzettend naar dat je weer aan het terugvallen bent in je depressie. Dat moet vreselijk voelen.

Is er een oorzaak of aanleiding waardoor je weer terugglijd?

Heel begrijpelijk dat je nog steeds last hebt van die gevoelens en gebeurtenissen. Wat zou je helpen om al die gevoelens en gebeurtenissen goed te verwerken zodat je er minder last van hebt? Wat werkt voor jou? Bijvoorbeeld praten, of juist creatief bezig zijn?

Vergeet niet, ook jij bent hartstikke sterk en gaat de strijd winnen!

4 jun 2018, 08:06, Amyxx
19

Lieve Amyxx

wat lief dat je er weer op reageert xx
ik weet niet waarom ik terug zak en om eerlijk te zijn is er ook geen rede ofzo maar ik voel me met de dag weer depressiever.
praten ben ik via sociaal media lukt het wel maar in het echt heb ik nooit met iemand echt een gesprek erover gevoerd.. ik kan dat niet zo goed dus wat ik doe is: ik ga soms tekenen ja klinkt dom maar het helpt wel ookal zijn het allemaal depressieve tekeningen ik kan mijn gevoel erin uiten ( ik doe het omdat ik het leuk vind want ik kan het echt totaal niet hah) n verder ik verberg het zo veel mogelijk want ik weet niet wat ik er tegen kan doen ik voel me gewoon zo en ik heb niet het gevoel dat iemand daar iets aan kan veranderen..
ik hoop zo dat ik het kan overwinnen maar heb soms het gevoel dat het gewoon allemaal genoeg is en dat het klaar is...

4 jun 2018, 21:06, Fatcat
20

Hey lieve catgirl,

Wat vervelend dat je zo aan het terugzakken bent. Dat moet vast een heel machteloos gevoel geven :(

Ik kan me goed voorstellen dat het lastig voor je is om in real life met anderen in gesprek te gaan en te praten over je sombere gevoelens. Zou je dat wel graag willen?
Heb je behoefte aan echt contact en hulp om je stemming te verbeteren?

Ik denk dat het heel goed is van je dat je bent gaan tekenen. Dat is toch een vorm van expressie waarin je je gevoelens, gedachten en emoties in kan verwoorden. Ga daar vooral mee door als jou dat helpt en je het leuk vind! Je bent vast heel creatief en artistiek!

Ik heb er alle vertrouwen in dat je dit kan overwinnen. Je bent veel sterker dan je denkt. Het is alleen zaak dat je dat zelf ook gaat zien en voelen!

Wat zou je nu het liefste willen en waar heb je het meest behoefte aan?

Hou je taai meissie!

5 jun 2018, 08:06, Amyxx
21

Hey lieve Amyxx
Je wil niet weten hoe goed ik me al voel dat ik met jou kan praten want er zijn niet veel vriendinnen die dit van me weten sterker nog 1 vriendin weet het en die is niet echt bereikbaar door de afstand...
ik vind het echt heel lief dat je vertrouwen in me hebt xx
en ja tekenen vind ik leuk maarja soms wekt het ook frustraties op als het niet lukt ofzo.

ik vind het best fijn om soms gewoon te kunnen praten over mijn gevoelens maar ik het echt niet want dat voel ik me er gewoon niet goed bij en niemand die het begrijpt..

het klinkt raar om het zo te zeggen maar ik heb behoefte dat mensen gewoon soms even iets liefs tegen je zeggen...

xxx Fatcat (Catgirl)

(ps mag ik weten hoe oud je eig bent? xxx)

5 jun 2018, 21:06, Fatcat
22

Hey lieve Catgirl!

Wat fijn te horen dat dit contact jou zo goed doet. Dat maakt mij ook blij! Ik vind het heel fijn dat ik wat voor je kan betekenen.

Natuurlijk heb ik alle vertrouwen in jou! Je kan zo goed verwoorden waar je mee rond loopt en je weet anderen van goede adviezen te voorzien. Daaruit kan ik wel opmaken dat je een slimme meid bent en het beste met anderen voor hebt. Zo goed je voor anderen zorgt, zo goed zou je ook voor jezelf moeten zorgen. Maar dat is natuurlijk wel veeeeeel makkelijker gezegd dan gedaan.

Hoe komt het dat maar weinig vriendinnen op de hoogte zijn van je depressieve gevoelens? Durf of wil je het hen niet vertellen? En hoe is de relatie met je ouder(s) en/of broers/zussen? Zijn er andere mensen in je omgeving die je wel durft/kan vertrouwen? Soms is het even goed zoeken naar de juiste persoon.
Ik denk dat het voor jou heel helpend kan zijn als je over je gevoelens en gedachten leert praten. Volgens mij ga je je dan al gauw beter voelen.

Ik ben 21 jaar, en jij?

Liefs!

6 jun 2018, 08:06, Amyxx
23

Wat lief Amy. ❤️💕💗
Goede tips trouwens.

6 jun 2018, 10:06, 🍫
24

Hé allemaal ik wil even mijn verhaal kwijt. Ongeveer een jaar geleden in maart heb ik een zware tijd achter de rug gehad. Voel me rot en depressief en ik kon er niet meer aan. Ik heb zelfmoordpoging gedaan drie misschien vier of zelfs vijf veel kan ik me niet meer herinneren ik heb gelukkig nooit in het ziekenhuis gelegen voor zulke dingen toe kom ik bij GGZ en moest ik in therapie. Ik heb PMT gedaan voor Mn zelfvertrouwen en EMDR als trouma behandeling . Maar nu komt het terug wilt dat ik echt dacht dat ik klaar was niet alleen ik maar ook mijn familie dacht dat. Maar het komt terug en daar voel ik me heel erg rot over ik heb ongeveer tweeënhalf week geleden zelf gesneden en heb nu 35 littekens op mijn arm. Nu willen mijn ouders me weer in therapie sturen wat natuurlijk heel logisch is. Maar eigenlijk weet ik al dat die therape niet gaat helpen. En eigenlijk wil dus het liefst naar een kliniek of een zorgboerderij waar ze gespecialiseerd zijn in de behandeling van mensen met een depressie. Maar ik durf dat niet tegen mijn ouders vertellen ik ben ook nog maar 12. Ik durf het niet te zeggen omdat ik weet dat mijn ouders voor me houden. Heeft iemand tips voor me zodat ik toch kan zeggen of juist ik het niet moet doen XXX mij.

7 jul 2018, 15:07, Help me
25

Beste help me ,zelf willen je ouders het beste voor je en jij weet wat het beste is voor je dus al vinden ze het een slecht idee zeg gewoon hoe je er over voelt en wees eerlijk ,want therapie die niet helpt is tijdverspilling.En ik ben er voor je als je hulp wilt.

7 jul 2018, 18:07, juliatje.
26

Dankje wel juliatje

9 jul 2018, 07:07, Help me
27

graag gedaan

9 jul 2018, 10:07, juliatje.

Reageer

Dit topic is gesloten voor verdere reacties, mocht je hierover vragen hebben dan kun je contact opnemen met de coordinator.