ze denken dat ik lesbisch ben
hey
Sinds groep vijf, (in vier werd ik halverwege het schooljaar in een 1 jaar oudere klas geplaatst) ben ik niet echt meer onzeker geweest. Mijn zelfvertrouwen nam meer toe toen ik langer werd dan mijn klasgenoten, bovendien ben ik ook altijd vrij sterk&slim geweest. Ook knap, blijkbaar, want op de basisschool heb ik veel aandacht van zowel populaire als niet populaire jongens gekregen. sinds de middelbare eigenlijk alleen maar nerds (die wel aardig zijn, overigens ;))
ik ging ook andere kleding dragen. Ik match een rode broek met een mintgroen vestje. Ik heb ook mijn haar twee keer gedoneerd en de laatste keer had ik bedacht het ècht als een jongen te doen.
Misschien heeft dit er iets mee te maken.
Deze week had een jongen uit een andere klas gevraagd of ik jongens leuk vind. Ik snapte hem nietecht. Ik dacht dat hij bedoelde of ik hèm leuk vond, en het duurde best wel een tijdje voordat ik hem doorhad en ja zei.
Bij atletiek was er ook al een keer een jongen op dat onderwerp gekomen, omdat ik en een ander meisje kort haar hebben. Ik had gezecht dat ik niet lesbisch was, en dat hij dus op moest passen, en der verder niet over nagedacht.
Wat moet ik nu denken/doen? Ik weet het even echt niet meer! Volgens mij ben ik toch echt niet lesbisch.
help me alstjeblieft!
Reacties
plaats reactieEen serieuze reactie.
Wat maakt het uit wat je bent.
En wat anderen zeggen, is dat belangrijk?
Jou leven, dus jij moet zelf weten of je van meiden, jongens, of van beiden houd.
Laat je door anderen niet gek maken maar ga lekker ''op onderzoek'' wat jij fijn vind.
En kom je dan tot de ontdekking dat je echt lesbisch ben, wat dan nog.
We leven in een vrij land.
Ik hou van beide geslachten.
Dus ben ik biseksueel.
En daar ben ik ook ''door onderzoek'' achter gekomen.
En mij stoort het totaal niet wat anderen daarvan vinden.
Ik zit niet op ''social media'' zoals facebook, twitter, whatsapp en wat er verder nog meer is.
Ik heb een ''normale'' NOKIA 100 (geen smartphone) telefoon.
(die wel verbouwd is zodat ik op de NOKIA ook kan mailen)
Dus ''last'' van wat ze over mij zeggen (schrijven) op ''social media'' heb ik al niet.
(af en toe een ''vervelend mailtje'' maar daar lach ik dan maar om)
En het kan mij verder totaal niet boeien wat ze over mij zeggen en schrijven.
Jaja, meid van 18½ en gelukkig.
Het maakt niet uit wat je bent. Het maakt ook niet uit als je er nog niet zeker over bent. Misschien word je nu aan het twijfelen gebracht en dat kan natuurlijk heel verwarrend werken. Probeer je niet te veel aan te trekken van wat er gezegd wordt, je bent goed zoals je bent. Je ziet vanzelf hoe het leven loopt!
thank you both!!!
@jaja ik heb ook geen social media meer
@////
Dus wel gehad?
Dan kunnen ze je altijd vinden.
Maar jou leven.
En ik kan alleen maar zeggen: haal uit het leven wat eruit te halen valt.
Dan denk je later ook niet: had ik het maar geprobeerd.
Want je hebt het geprobeerd.
En nu ''roddelen'' ze over jou.
(lekker laten doen, niets van aan trekken)
En over een paar jaar is het: nou, die //// heeft toch wel een leuk leven.
(en denken zij: had ik dat toen ook maar gedaan)
Kijk, over mij wordt ook ''geroddeld''.
Maar dat boeit mij totaal niet.
Mijn leven en ik haal eruit wat erin zit.
Ik doe op de universiteit een heel goede studie, waar ik later ook wat aan heb.
Ik heb zeker 1 keer in de maand seks met meerdere personen tegelijk.
Zowel jongens als meiden.
(ik lik, en wordt gelikt door een meid en in de kontjes zitten de plassers van 2 jongens)
Ben ik eerdaags getrouwd en met kindertjes, dan kan ik altijd terug kijken op een mooie ''tienertijd''.
En ik kan ook terugkijken op hetgeen wat ik toen wilde doen, dat ik het toen ook gedaan heb.
(en niet van: had ik toen maar)
////, je leeft maar 1 keer.
Haal er gewoon uit wat er uit te halen is.
En trek je niets aan van wat anderen daar van vinden.
Het is jou leven en jou leven is niet dat van anderen.