Ik zou het even met je mentor op school overleggen. Misschien kan hij je helpen of met je ouders gaan praten. Je kan ook een brief schrijven als je het eng vind om te zeggen. Schrijf daar gewoon in hoe je je voelt en dat je gewoon geen vwo wilt doen. Het is jou leven, jou school en ze moeten dus jou keuze hierin accepteren.

Het is jou leven dus jij bepaalt, zoals lau zij naar mentor gaan is handig. En het is onzin dat met vwo je alleen een goede baan krijgt. Vroeger was schoolniveau ook lager. Maar met elk niveau kan je een baan scoren en de 'goede' baan bestaat niet. Maar je moet ook voor jezelf leren opkomen en anders oefen je voor de spiegel?

Ik heb nu een groot probleem ik had een nacht niet geslapen. Dat komt omdat ik bang voor muggen ben beetje dom maar daardoor heb ik de hele nacht op een krukje in de trappenkast door gebracht. Die volgende dag had ik twee toetsen een van Duits en de ander van Engels. Voor Engels had ik al twee tienen niks te klagen maar ik was gewoon te moe en ik vulde maar wat in en uiteindelijk kreeg ik een 5. Duits snapte ik helemaal maar de toets snapte ik gewoon niet. Ik heb niks tegen mijn ouders durfen te zeggen maar mijn moeder wilt nu wel in magister kijken. Ik weet niet wat ik moet doen. Want om te vragen om de toetsen opnieuw te maken. moet ik waarschijnlijk uitleggen wat er fout ging. En om nou te zeggen: ik was bang voor muggen dus ging ik in een hok zitten. vind ik zelf erg ongeloofwaardig.

Wat moet ik nu doen. Tegen mijn ouders zeggen durf ik echt niet, Ik ben te bang om van deze school te moeten.

Hi someone!

Niets zeggen en niet praten is altijd een slechte oplossing. Alleen valt er weinig voor je te winnen helaas.

Het best is het om dit inderdaad met je mentor te bespreken, lukt dat niet is er altijd een vertrouwingspersoon aanwezig binnen de school. Naar je mentor toe stappen klinkt misschien heel eng, maar ik kan je in vertrouwen zeggen dat zij ook gewoon mensen zijn. Is je mentor niets, kan je altijd naar een docent toestappen die je vertrouwd. De meeste docenten willen je echt wel helpen hoor!

Ik ben huiswerkbegeleider geweest en ik had helaas veel leerlingen van ouders met te hoge verwachtingen. Dat wisten we natuurlijk, dus we hielden er rekening mee (niet te veel pushen ect.) Huiswerkbegeleiding is, in de gevallen waar ik het heb gegeven, echt niet zo erg hoor. Je maakt er je huiswerk en je leert voor je toetsen. Ben je klaar? mag je waarschijnlijk naar huis en hou je meer tijd voor jezelf over. Natuurlijk is er ook hulp voor je moeilijke vakken!

Dus als je ouders je daarheen sturen, is dit niet meteen een reden tot weglopen. Sterker nog, je kan in gesprek gaan met je huiswerkbegeleider en samen opzoek gaan naar een oplossing. Ik heb wel een leerlingen "ontslagen" uit de huiswerkbegeleiding omdat ze het niet nodig hadden en een niveau hoger er niet inzat. Meestal hield het gedoe met de ouders hierna ook op.

hoi Auriane

Tot nu toe gaat het best goed met mijn cijfers. Ik haal zessen zevens en achten. als ik zo door ga komt het wel goed denk ik. Ik moet er alleen veel voor opgeven. ik wil niet dat iemand wat opmerkt dus dan werk ik maar tot twaalf uur 's nachts door. daardoor kan ik nog sporten en soms afspreken. het enige nadelen zijn dat ik in de morgen super moe ben en daardoor 10 mintuten voor dat ik weg moet uit bed stap. Ik weet dat dit niet handig is maar dit werkt beter dan wat ik normaal deed. Ook denken mijn ouders dat ik niks doe. gelukkig weten de docenten dat ik goed oplet, soms moet ik daardoor even alleen zitten. ik denk dat veel mensen het raar vinden maar ik heb alles over voor vwo.

ik ben te bang om te praten ik heb het zelfvertrouwen er niet voor. niemand weet wat ik denk of voel. ik zeg het niet en iedereen die me niet goed kent denkt dat ik rustig en serieus ben. om aan te geven dat ik een gesprek wil vind ik al te lastig. en als ik dan een gesprek heb dan klink ik ongeïnteresseerd, mijn stem word als ik me schaam namelijk laag en een tonig. je krijgt korte antwoorden en daar gaat mijn kans.

bedankt voor je reactie met je informatie en ervaring.

beste someone als jij vwo niet wilt doen dan is dat jou keuze, tot 12 op blijven is heel slecht voor je want in je verhaal ben je heel moe en als je 18 bent kan je leven zelf bepalen en met havo kom je net zo ver in het leven als vwo en je moet gewoon opkomen voor je ouders als je het niet wilt en het is jou leven! En weten ze dat je tot 12 leert? Misschien moet je met je docenten bespreken dat je zoveel leert? Te weinig vrije tijd is ook niet goed. Anders oefen je het voor die spiegel als je het moeilijk vindt om je ouders tegen te spreken?

weet 1 ding: dit is niet normaal

@juliatje

Ik wil zelf heel graag vwo en ik denk dat het ook wel kan. Het probleem is mezelf, in denk soms te veel na bij wat ik doe en daardoor kan ik de hele dag piekeren. dat piekeren gaat dan over school, vrienden, hockey en ga zomaar door. ik bedenk dan gesprekken en bedenk dan alle mogelijke antwoorden. En zo is er weer een uur voorbij en wil ik iets doen en dan bedenk ik weer een ander onderwerp, en zo gaat het de hele dag door. gelukkig heb ik s'avonds nog net genoeg tijd voor huiswerk. en als dat niet het geval is is het weer tijd om te piekeren, dus je kan wel raden wat ik nu weer eens aan het doen ben.

Veder ik hou enorm van mijn ouders maar ik zeg nooit wanneer ik leer want als ik dat zeg dan krijg ik nog meer gedoe. Er komen individuele mentor gesprekken aan maar dat is zoizo al akward en om dan ook nog mijn tijd dat ik leer aan komen aanzetten. Ik heb geprobeerd vooruit gang te boeken door tips te geven aan mijn klasgenoten. Ik denk dat ik er niet veel verder dat rare blikken ben gekomen. Ik denk dat dat komt omdat ze niet veder dan mijn tip denken. Maar wel een poging

beste someone, ik heb ook dat ik over dingen te lang nadenk, maar piekeren over dingen is niet gezond de hele dag, ik raad aan om hiervoor hulp te zoeken, want dit gaat wel over je mentale gezondheid! Maar misschien kan jij ook nieuwe leermethoden proberen, er zijn er zoveel! En al hou je van je ouders dan heb je nog steeds recht op je eigen mening. En het is ook gewoon een kwestie van dat je niet zoveel van mensen moet aantrekken dus als je ouders moeilijk doen gewoon voor jezelf opkomen en zelf zijn je ouders ook niet perfect! Ik ben jaren geleden gestopt met zorgen maken over wat mensen van me denken en daar ben ik veel veder in leven mee gekomen!