Vrienden maken? Niet dood willen:/ etc
Hey, dit word een lang verhaal haha enjoy❔🤡
Ik ben Yana 14 jaar btw:)
dinsdag 1 sep begint bij mij school weer. Ik ga naar de 3de maar een andere locatie. Met heel veel andere mensen. Ik heb een angststoornis, vooral in publiek. Ik kan niet stoppen met het denken aan wat mensen van me denken. Of dat ze denken dat ik te dik ben. Of te lelijk. Ik heb nooit echt een vrienden groep gehad. Ik had een beste vriendin maar ik zie haar niet meer. Ook omdat onze band tussen ons 2 minder is geworden dus eigenlijk zijn We gewoon ‘vrienden’. Maar nu word ik gewoon in een andere locatie geplaats met school. En ik maak me zo zorgen. Dat ik gewoon en plan had gemaakt om weg te lopen en mensen te laten geloven dat ik gekipnept ben ofz. Idk. Ik ben al een tijdje suicidaal. En mn depressie word erger. Niemand weet mn echte verhaal. Niet eens de mensen waar mee ik woon. Maar ik had dus ook een plan om gewoon zm te plegen en k hoefde mn geen zorgen meer te maken. Ik heb net echt een moment gehad van waar ben ik mee bezig. Ik wil leven ik wil 15 worden ik wil nog zoveel. En ik wil alles weg gooien omdat ik bang maar dan ook echt bang ben om naar school te gaan. Iemand tips om stress te verminderen. En tips hoe ik vrienden kan maken? Dit was het eigenlijk bedankt voor de mensen die tijd hebben om dit te lezen.
Reacties
plaats reactieHet gaat bij iedereen wel anders: de ene maakt heel snel vrienden de andere niet. Ik zelf na 2 jaar in dezelfde klas(ga nu ook naar de derde) heb maar 2 vrienden. En probeer vrienden via interesses te vinden: ik ben bijv heel slim, en weet veel van gs, ak en talen, en mijn beste vriend is ook heel slim en houdt van nieuwe talen, gs en ak. Maar als je geen vrienden kan vinden is het ook niet een groot probleem. Je moet dan gewoon niet opvallend worden. Dan wordt het ook oke!
Zelf ben ik echt slecht in vrienden maken denk ik. Ik hou er niet van om op de voorgrond te staan. ik hockey al 6 jaar en nog steeds geen echte vrienden. Ik ben zoizo meer bezig met beter worden en al dat OMG gebeuren heb ik geen zin in. Ik hoor er niet echt bij en ik denk dat mijn vader als coach ook niet echt helpt. Op school heb ik het heel lang lastig gehad en nu ben ik al 2 weken begonnen in de 3de. Ik merk dat ik opeens heel erg let op hoe ik eruitzie maar iedereen kent elkaar en zitten in groepjes waar ik gewoon niet in kom. Vorig jaar heb ik ook heel veel aan weglopen gedacht. Niet omdat geen vrienden had (ik heb een een paar goede vriendinnen) maar meer omdat ik heel wat onvoldoendes haalde. Ik had een heel plan en die licht nog klaar dus als ik nog drie onvoldoendes haal ben ik weg.
Als ik me weer opgefokt voel dan ga ik vaak alleen zitten, het bos in of naar mijn kamer. Ik mijn kamer kijk ik dan vaak een paar uur naar mijn muur. Dan zet ik alles op een rijtje en dat probeer ik me rustig te krijgen.
Ik word minder gestresst als ik al mijn plannen door ga. Waarschijnlijk vind jij wat anders fijn. Ik snap dat je niet naar een muur wilt straren;) probeer gewoon wat vaarschijnlijk doe je al wat nagelbijten ofzo.
Ik denk wel dat een goede start handig is dus zorg gewoon dat alles tip en top geregeld is. Om vrienden te maken moet je je zelf zijn, niet te veel maar je moet je niet anders voor doen. Maar voor vrienden moet je het zelf doen denk ik. Jij vind het misschien geweldig om met je vriendin om over de nieuwste mode te praten terwijl ik het leuk vind om met iemand over wat de beste pluggen zijn te praten.
Je lijkt me wel aardig dus maak je geen zorgen. Je gaat het wel redden. Leg de lat niet te hoog en wees voorzichtig