Het leven is net een boom. In de winter is het helemaal kaal, in de zomer helemaal vol bladeren, in de herfst schudt het alle bladeren van zich af en in de lente geniet het gewoon en komen alle bladeren er weer bij... Mijn leven begon als een zomer ik woonde eerst in Afirka het was oorlog daar en was gevlucht met mijn familie ik ben nu 13 jaar op mijn 7e jaar was ik weggegaan en woonde toen in Ethiopië een jaar lang daarna kwam ik naar Nederland en zag toen weer mijn vader... Mijn vader ging weg toen ik ongeveer 3/4 was en zag hem weer pas toen ik 8 was... Ik miste hem vreselijk. Toen ik hem zag was ik heel erg blij ik wist gewoon even niet wat ik moest denken. Ik woonde met mijn moeder een broers en zussen in AZC (een plaats voor buitenlanders) mijn vader kon niet met ons wonen dat mocht niet dus kwam die in het weekend bij ons slapen. Een jaar later verhuisde ik en moest ik al mijn vrienden verlaten en het ergste mijn beste vriendin Hanan. Ik vond het stom want ik kwam in eens in zeeland geen enkele buitenlander die je ziet! Iedereen leekwel rasicst nou ja dat is ook zo... Ik kwam in groep 4 dat was geen probleem totdat ik in groep 5 kwam want mijn uitslag van de cito toets was dat ik een klas hoger kon en tja ik ging naar groep 7 en moest alweer mijn vrienden verlaten. In groep 7 kon k geen vrienden maken want het was zo anders... Ik dagt "k maak niet meer egt goeie vrienden wie weet moet ik ze mischien weer verlaten"ik weigerde om vrienden te maken en van mensen te houden omdat k al zoveel mensen ben verloren... Het ging slechter met me in groep 7 maar ik had altijd wel gewoon een fake lach op m'n gezicht. Ik kwam in groep 8 en alles begon me tegen te zitten in het begin ging het wel ik maakte een vriendin Lian. Ik vertelde haar alles over hoe ik me voelde het was toen rond januari want ik was onzeker over mezelf ik vond me dik en lelijk ik vertelde haar toen alles en ik besloot om zelfmoord te gaan plegen ik praatte met haar erover en k besloot een datum te kiezen ik deed mijn pols doorsnijden 15 januari 2015 het was op een donderdag ik had tussen de middag mijn pols doorgesneden tussen de schooltijd we moesten naar binnen en ik had al gesneden in mijn pols al best wel diep ik ging maar terug naar school want anders zouden ze me gaan zoeken ik verzon een smoes ik zei dat ik gevallen was op glas en tja de juf geloofde het niet maar ze zei er nix over. De volgende dag op vrijdag moest ik met de juf erover praten en ja ik gaf het toe de school zocht hulp voor me we hadden in de middag vrij dus ik ging afspreken met lian ik had met haar gepraat en ze zei toen wat ga je nu doen ze gaf me allerlei tips en ze had het heel de tijd over het mes en zo dus ik zei gwn pak een mes dan dan ga ik mijn pols doorsnijden ze zei nee en we hielden maar daar over op maandag toen ik op school kwam was er een roddel dat ik lian had bedreigd om een mes voor me te pakken en ze had alles aan iedereen door verteld dat was zo ugh kut. Ik was zo boos op mezelf dat ik haar vertrouwde sinds die moordpoging was ik begonnen met snijden ik had een psycholoog maar ik vertelde nooit de waarheid en was maar uiteindelijk gestopt. Mijn moeder was boos dat ik zelfmoord poging had gedaan en dat ik ook tegen haar loog. Mijn moeder zei vaak dat het misschien beter was als ik biet bestond of ga lekker dood of ga weg ik hoef je niet meer te zien. Ik zelf hoopte dat ze er voor me zou zijn omdat op school het al eigenlijk niet meer ging en thuis al helemaal niet ik heb nooit iemand mijn verhaal verteld gewoon altijd wat verzonnen. Ik ben teleurgesteld in mijn moeder in iedereen eigenlijk het liefste zou ik weg gaan en voor de trein springen maar dna denk ik ook wel aan de persoon die de trein of de tram bestuurt mishien bezorg ik hem/haar wel een trauma en alle mensen die daar dan zijn ik zou dan egoïstisch zijn ik wil niet dat iemand met mij bemoeit en dat iemand niet met mij te maken heeft en daar moet ik ook wel ervoor zorgen als ik zelfmoord pleeg maar dat zal nooit gebeuren want pleeg je zelf moord dan doe je veel mensen verdriet de mensen die van je houden zullen altijd vragen over houden waarom jij nooit naar hun bent gekomen waarom zij nix hebben gemerkt en jouw begravenis dan? je moeder die haar dochter moet aanzien in een kist dat onder de grond gaat mischien heeft je moeder wel de gemeenste of nare woorden gezegd ze zal altijd van je houden wat je ook doet... ze zal altijd je steunen tot haar dood!! Ik zelf heb2/3 keer zelfmoord pogingen gedaan waar ik geen spijt van heb ik heb mijn lesje geleerd zelfmoord plegen is opgeven je tonen als een zwak persoon en dat je dingen toegeeft die niet waar zijn! En mij zelf snijden mischien lucht het voor heel even op en ben ik al mijn problemen voor heel even kwijt maar uiteindelijk is het gewoon dat je jezelf straft dat je jezelf de schuld geeft! En geloof mij nou maar niets is wat het lijkt sommige dingen zijn jou eigen schuld en jammer genoeg zie je dat als iemand anders zijn schuld bijvoorbeeld jezelf snijden je geeft iemand anders de schuld omdat je denkt dat je het doet omdat anderen jouw latrn stikken of gemene dingen tegen je zeggen maar nee.... Het is je eigenschuld! Je bent verantwoordelijk voor wat je doet met je lichaam!! Je hoeft je egt per se niet te snijden! En het andere dat je denkt dat het jouw schuld is (wat het totaal niet is) bijvoorbeeld iemand zegt iets gemeens tegen jou bijv. je bent lelijk of ga lekker dood etc... Dan denk je dat het jouw schuld is maar nee het is niet jouw schuld dat ze denken dat jij lelijk bent of dat ze denken dat jij dood kan gaan want er zijn genoeg mensen op deze wereld die je knap mooi slim en je persoonlijkheid mooi vinden... Zoals ik al zei "niets is wat het lijkt... " ik ben nu wijzer en slimmer geworden ondanks alles wat ik toch mee heb gemaakt. Ik snijd me niet meer al ongeveer 3 weken nu!! Ik heb mijn fake lach niet meer het is gewoon de "ik" ik ben blij dat het goed gekomen is met mezelf ondanks dat mijn vader nu in Engeland woont en dat ik nog steeds ruzie heb met lian en dat ik met hanan niet egt veel contact meer heb! Mijn leven was van zomer naar herfst naar winter en van winter naar lente en nu zit ik weer gewoon in de zomer mijn boom zit vol met bladeren die allemaal een mooi herinnering hebben!Als je leven niet zo perfect is of geweldig maak dan zelf jouw leven perfect en geweldig en fantastisch! Voor iedereen zal het wel anders zijn hoe die zijn leven perfect vind en daarom zal jouw leven in iemands anders oog nooit perfect uitzien!Bedankt dat je het moeite nam om mijn verhaal te lezen

5 mei 2015, why me?