Hey Gemeen meisje,

Wat naar dat je zo'n negatief beeld hebt over jezelf en je karakter. Ik kan me voorstellen dat je daar verandering in aan wilt brengen.

Het gedrag wat jij beschrijft komt vaak voort uit onzekerheid. Waar ben jij onzeker over dat maakt dat je je zo gedraagt? Of speelt er iets anders waardoor je zo'n muur om je heen gebouwd hebt van onaardig gedrag? Ben je bang gekwetst te worden door anderen, waardoor je de ander dan bij voorbaat al naar beneden haalt?

Je zegt dat je uniek wil zijn, maar dat kun je toch ook zijn als je juist heel lief en attent bent voor anderen? En ben je niet sowieso uniek? Er is immers maar een jij!

Als je hier erg mee worstelt en je komt er niet alleen uit, zou je hierover kunnen gaan praten met een volwassene die jou kan helpen om je negatieve gedrag te veranderen.

Heb je hier wat aan?

Lieve Amy bedankt. Ik ben eigenlijk niet onzeker. Maar soms heb ik ruzie of wil ik stoer doen. Alleen heb ik nu spijt. En ik heb ook veel gejat. Alleen heb ik het wel terug gegeven omdat ik me schuldig voelde. Echt heel lief wat je zegt ik moet er bijna van huilen.❤️

Hey lief 'gemeen' meisje,

Wat fijn dat je nog even reageert, ik maakte me al een beetje zorgen om je.

Wat vervelend dat je soms ruzie hebt en zo stoer wilt doen. Ik vraag me af waar dat vandaan komt. Meestal komt dat wel voort uit onzekerheid, maar jij voelt je dus helemaal niet onzeker? Of vind je het lastig om dat bij jezelf te (h)erkennen?
Onzekerheid is iets heel menselijks; iedereen heeft er in meerdere of mindere mate last van. Het is echt niet iets waar je je voor hoeft te schamen. Ik ben zelf ook heeeeel erg onzeker geweest.

Wat dapper van je dat je de gestolen spullen terug hebt gegeven! Dat je je schuldig voelt over wat je daden en het weer recht wil zetten betekent wel dat je hart op de goede plek zit. Ik geloof er niets van dat je zo'n gemeen meisje bent, maar dat je soms gewoon niet weet hoe je je moet gedragen. Klopt dat?

Wat zou er gebeuren denk je wanneer je niet meer stoer doet en ruzie zoekt, maar juist vriendelijk bent en vrienden gaat maken?

Ik hoop van je te horen.

Liefs, Amy

Bedankt je bent super lief.
Ik denk dat ik inderdaad mezelf kwijt ben. Ik heb het alleen wel anoniem teruggegeven.😭
Heel erg bedankt, je laat me minder schuldig voelen.😘
En over de ruzie zoeken en stoer doen weet ik niet. ❤️

Hey lief meisje!

Wat naar dat je jezelf kwijt bent. Maar dat je het je nu beseft, is al het halve werk! Je weet het nu van jezelf, dus dan kun je ook beter nadenken over hoe je weer jezelf kunt worden.
Ik denk graag met je mee als je dat fijn vind.

Het geeft niet dat je het anoniem teruggegeven hebt. Ik snap dat het veel te eng was om dit niet anoniem te doen. Het is al heel knap dát je het teruggegeven hebt. Wie weet durf je over een poosje om alsnog uit de anonimiteit te stappen en jezelf 'bekend' te maken.

Heb je enig idee hoe het komt dat je jezelf kwijtgeraakt bent? Daar moet vast een goede reden voor zijn, anders was dat niet gebeurd. Je hoeft jezelf dat niet kwalijk te nemen hoor. Iedereen raakt zichzelf wel eens kwijt.

Hoe was je vroeger? En hoe zou je graag willen zijn?

Ik hoop weer van je te horen lief meisje!

Liefs, Amy

Hey lieve Amy. Je bent echt super lief en behulpzaam en slim. <3333
Vroeger was ik vooral braaf en verlegen. En nu is het verlegen er nog wel eens maar al veel weg. En braaf ben ik zeker niet meer. En ik weet niet hoe ik mezelf ben kwijt geraakt. Ik snap het allemaal niet.
Jou lieve berichten en mooie persoonlijkheid maken me al iets vroilijker. Bedankt dat je me zo steunt.
❤️❤️❤️

Hey lief meisje,

Ik steun je heel graag en hoop dat ik je wat kan helpen om jezelf weer terug te vinden.

Ik begrijp dat het heel verwarrend is voor je dat je vroeger heel braaf en verlegen was en nu soms wat ondeugend en iets brutaal misschien? Kan het zo zijn dat je jezelf soms wat 'overschreeuwt' omdat je diep van binnen nog wel wat onzeker en verlegen bent?
Het komt namelijk best vaak voor dat mensen soms uit onzekerheid en verlegenheid juist het tegenovergestelde gedrag laten zien, in de hoop iets zekerder en minder verlegen te zijn. Kan dat bij jou ook het geval zijn?

En hoe zou je zelf graag willen zijn? Want er is niets mis met een beetje onzeker en braaf zijn :)

En kan ik je nog ergens anders mee helpen of steunen?

Zet 'm op meissie!

Liefs, Amy

Het kan ook komen door puberteit, had ik ook 😂

Ik was mezelf kwijt, en wist geen raad. Maar weet je.. Ik heb mezelf proberen te vinden en ik heb mezelf gevonden, door alleen maar om me heen te kijken en
te denken van: Wat in hemelsnaam doe ik voor dingen? Ik moest gewoon stoppen en mijn oude ik terugvinden. Dus ik deed tegen iedereen aardig, het boeide me ook niet of iemand me dan haatte maar ik was dan gewoon rustiger geworden. En wist je dat IEDEREEN uniek is? Je moet blij zijn met jezelf. (alleen op een positieve manier 😂)
Want uniek is iedereen, iedereen is anders, zelfs tweelingen; de ene heeft een andere karakter
dan een ander!

Ik hoop dat je hieraan hebt, zo niet,
Amy is iemand met veel verstand 😉

Hallo lieve meiden.
Ten eerste bedankt voor al je steun Amy❤️ En misschien door mijn verlegemheid. Ik denk dat. Onzeker ben ik misschien onbewust maar niet dat ik weet.
En mxxxxx jij ook bedankt. Ik ga er eens over nadenken. Heel erg bedankt voor jullie lieve berichten.❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Hey lief meisje,

Ik ben heel erg blij dat je wat aan de reacties hebt.
En het is een hele goeie wat Mxxxxxx zegt; door de puberteit kun je ook tijdelijk het gevoel hebben jezelf kwijt te zijn. In de puberteit vorm je je eigen 'ik' als het ware, en dat kan een flinke zoektocht zijn. In combinatie met onzekerheid kan dat heel erg lastig en heftig zijn.

Maar vertrouw maar op je gevoel en durf jezelf te zijn. Dan ben je op je mooist :)

Als ik je verder nog ergens mee kan helpen (meedenken), dan hoor ik dat graag.

Zet 'm op lief meissie, ik vind je een kanjer :)

Liefs, Amy

Dankjewel lieve Amy. Je bent zelf een kanjer die heel lief en slim is. Je gaat ver komen lieve Amy.
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️