Zeg nooit nooit, in landen met een communistisch regime, zeker in de Sovjet-Unie vorige eeuw is dat verregaand doorgevoerd, tot en met het onteigenen van bezittingen als huizen aan toe. Maar daar bleek ook dat zonder financiele prikkels om je te kunnen onderscheiden mensen steeds minder productief werden. Want waarom zou je nog je best doen de winkel snel aan te vullen, een ingewikkelde medische studie af te ronden of de telefoon na 3 uur ’s middags op te nemen op kantoor als iedereen toch wel hetzelfde krijgt? Zelfs daar was het geld trouwens niet eerlijk verdeeld. Had je een prominente plek in de juiste partij dan kon je met westers geld in westerse winkels kopen wat je wilde. Zo’n systeem zie ik in stabiele democratische landen zelf niet snel ingevoerd worden, want te veel belangen om daar niet aan te beginnen. Denk alleen al aan alle bedrijven om je heen en de meeste medewerkers daarvan. Mocht het er ooit wel van komen dan verwacht ik eerder een systeem waarbij de meesten hetzelfde hebben en een kleine bovenlaag stiekem toch meer dan een werkelijk gelijke wereld. Je kunt trouwens ook met geld wel een steentje aan een eerlijke verdeling van geld bijdragen, door bijvoorbeeld alleen eerlijke producten te kopen, waar anderen ook eerlijk voor betaald krijgen.

En dit heeft met gewicht te maken?