Vriendin word steeds dikker
Hoi, mijn vriendin van school word steeds dikker. Haar buik was eerst "normaal" niet dun maar ook echt niet dik. Maar sinds een jaar word ze steeds dikker. We gingen vroeger ook soms nog in elkaars kleren maar al zij nu mij kleren aandoet dan zie je haar buik er onderuit komen en ze komt niet in mijn broeken. We zijn wel echt beste vriendinnen dus we delen on gewicht ook. Een jaar geleden woog zij nog 50 kilo met een lengte van 1.65. Maar nu is zij steeds dikker aan het worden. Ze heeft nu dikke boven benen en stevige heupen ook heeft zij nu een best wel een buikje zo een die wat blubber heeft en over de rand van haar broek hangt. Ze is ook steeds buiten adem. Als we samen de bult opfietsen en als ze de trap oploopt. Ze kan ook niet meer zo goed hardlopen. Terwijl ze dat vroeger wel deed. Ze is nu veel aangekomen ze vertelde laatst dat ze nu 65 kilo woog.
Ik denk dat het niet goed gaat met haar gezondheid en dat ik haar moet helpen maar hoe?
Reacties
plaats reactieLastige situatie. Mooi om te lezen dat je zoveel liefde hebt voor je vriendin en haar wil hebben.
De eerste stap - en ook meteen een hele moeilijke - is het benoemen van je waarnemingen. Probeer dit neutraal te doen, zonder voor- of waardeoordeel en vermijd termen als ‘te dik’, ‘dikker geworden’ etc. Je kan bijvoorbeeld zeggen: “Ik zie dat je buik- en heupomvang groter is geworden dan een jaar geleden. Ook merk ik dat je conditie (flink) achteruit is gegaan. Had je dit zelf ook al ontdekt en wat vind je van deze veranderingen?”
Als je dan merkt dat je vriendin dit zelf ook vervelend vindt, kan je natuurlijk door gaan vragen waardoor het extra gewicht is ontstaan. Vooral open neutrale vragen (blijven) stellen: zij moet ze beantwoorden en zo ook zelf de analyse van de situatie gaan maken. Geen antwoorden voor haar gaan invullen. Probeer bij dit gesprek oordelen, meningen en adviezen (OMA) thuis te laten.
De volgende stap is dat je met haar mee kan denken om de huidige situatie te veranderen. Neem ook hierbij niet te veel het initiatief: laat haar nadenken over welke veranderstappen ze zou willen zetten en in welke tijdsperiode. Deze brainstorm kan dan uitmonden in een plan van aanpak, bijv. ook met concrete doelen hierin [Google even op het begrip ‘SMART doelen’ om goede concrete doelen te kunnen opstellen]. Maar, ook hierbij is belangrijk: laat haar vooral zelf nadenken en zelf dat plan maken en zelf dus die doelen stellen. Door te veel te pushen of te veel jouw ideeën erin te stoppen, voelt dit plan niet als haar eigen plan, waardoor de kans op afhaken groter wordt.
Voor professionele hulp is de huisarts een goede eerste optie. De huisarts wordt betaald door ons allemaal en dus krijgt je vriendin of diens ouders geen rekening, wanneer zij een huisarts bezoek. Verder heeft een (huis)arts geheimhoudingsplicht, dus haar ouders hoeven ook helemaal niet te weten dat jouw vriendin een huisarts heeft bezocht. Voor de morele steun en om de drempel tot bezoek van deze huisarts te verlagen, kan je natuurlijk voorstellen om met haar mee te gaan naar die huisarts.