@M om hier even je vragen te beantwoorden ik ben 167 en voor COVID woog ik eind 80 begin 90 geloof ik. Met gestimuleerd worden om te eten bedoel ik dat als ik bijvoorbeeld iets lekkers afsla mijn ouders dan zeggen van nee je kan het wel hebben je moet nog groeien enzo. En dat er bij ons thuis natuurlijk gewoon heel veel ongezond wordt gegeten en dat ik dan vaak wordt verleid en die verleiding kan ik dan niet weerstaan.

Hey Sofie,
Ik reageer ook maar even hier. In een ander topic beschreef je een bepaalde eetdag van je, waaruit bleek dat je best wel veel en best wel veel bewerkt eten eet. Ook beschreef je daar al iets over die hongeraanvallen op school en over hoe goed je je best doet om meer te bewegen (heel knap dat je dat al zo goed probeert!).
Ik ken natuurlijk je situatie verder niet. Heb je bijvoorbeeld broers en zussen die hetzelfde probleem hebben, hoe fors zijn je ouders et cetera, maar als ik het zo lees ben ik bang dat je het niet in je eentje gaat redden om er iets aan te doen. Die hongeraanvallen op school lijken best wel een beetje op eetbuien en het zou goed kunnen dat je daardoor en in combinatie met hoe je familie tegen eten aankijkt, zo aankomt. Ellende is dat je van eetbuien vaak niet zomaar afkomt. Ik denk daarom dat het niet onverstandig kan zijn om dit eens serieus te bespreken. Het liefst natuurlijk met je ouders, maar als je bang bent dat zij er niet voor openstaan, bespreek het dan op school. Dikker zijn maakt je niet lelijker, maar wel ongezonder en omdat je beschreef dat je van bepaalde dingen wel last hebt is het belangrijk om dat te doen.
Hoe ging het vandaag met eten, tot nu toe?

Vandaag ging het met eten wel ok, op school had ik wel extreme honger maar ik heb me in kunnen houden. Ik heb 1 oudere broer maar hij is echt heel lang dus hij is niet heel zwaar ofzo ik denk dat hij 5 kg overgewicht heeft max, mijn ouders zijn wel echt fors mijn vader gaat richting de 160 en mijn moeder is rond de 120 geloof ik. (Dit kan ik niet met 100% zekerheid zeggen trouwens)

Hee Sofie, als ik je verhaal zo lees lijkt het dat je ouders behoorlijk beschermend zijn. Jammer dat ze daardoor geen oog hebben voor je gewicht, maar daarbij speelt vast mee dat ze zelf ook niet de dunste zijn. Natuurlijk is een beetje steviger zijn niet erg, maar het is beter als dat niet doorslaat.
Wat goed van je dat je je vandaag op school hebt kunnen inhouden. Lukt dat dan daarna als je thuis komt ook nog, of bezwijk je dan toch nog voor het hongergevoel? Hoe vaak heb je dat, die extreme honger?
Waar zit je het meeste mee rondom je gewicht?

Als ik thuiskom ga ik dan meestal wel los zeker ook door mijn ouders, die extreme honger heb ik denk ik 1x per dag ofzo. Ik vind het niet prettig dat ik normale dagelijkse activiteiten niet zo goed kan uitvoeren als een normale tiener van mijn leeftijd

Hey Sofie,
Allereerst zou ik willen zeggen word vooral niet onzeker en als ik je verhaal zo hoor ligt het ook totaal niet aan jezelf! Dapper dat je jouw verhaal doet op een form als deze!

Je verhaal doet mij denken aan een oude school vriend. Zijn ouders zijn ook vrij fors en er is daar thuis ook altijd veel en lekker eten. Als ik daar langs ging werd ik ook altijd helemaal vol gepropt door zijn moeder (figuurlijk natuurlijk, maar kreeg een enorm stuk taart en continu dingen aangeboden) Dus ik kan mij goed in beelden hou het er bij jou een beetje aan toe gaat.

Ik denk dat het inderdaad net als B zegt dat een goed gesprek met je ouders proberen aan te gaan het beste is. Ik denk namelijk dat je ouders onbewust niet zien dat je te zwaar bent en zelf daar niet tevreden over bent. Ik weet niet hoeveel ouder je broer is, maar hij heeft door zijn lengte en waarschijnlijk door zijn leeftijd ook nog snelle stofwisseling mazzel dat hij er nog niet dik van wordt. (Kans dat het over een paar je anders is, die is vrij groot) Het fijnste zou zijn dat door zo’n gesprek het hele gezin op de gezondere toer gaat. (Natuurlijk kan er best eens per week wat lekkers gegeten worden)

Mochten je ouders daar niet voor open staan, dan hoop ik dat ze wel begrijpen dat jij er wat aan wilt doen en ze je daarmee helpen.

Wat afval tips
- Ik zou beginnen om je (of jullie) voeding eens goed in kaart te brengen. Bijvoorbeeld eens alles bijhouden en de kcal in een app bijhouden. Dit geeft inzicht en werkt als confrontatie (zeker voor je ouders) Ik ben benieuwd wat daar uitkomt?
- Ik ben geen voorstander van jezelf uithongeren, omdat dit uiteindelijk alleen maar nadelig werkt. Probeer dus in eerste instantie vooral gezonder te eten. Kans is groot dat je dan direct flink terug zakt in het aantal kcal.
- Ga daarbij meer bewegen. Als het kan onder begeleiding van een trainer, omdat je vrij jong nog bent weet een trainer welke oefeningen enz goed voor je zijn. (Kans op blessures is met overgewicht groter en dat kan je er helemaal niet bij hebben)
- Als je een aantal weken bezig bent, je gewent bent aan gezond eten. Kan je eens opnieuw wegen, kijken hoeveel kcal je eet en dit zo nodig langzaam bij stellen. (Een trainer kan je daar zeer waarschijnlijk ook mee helpen)

Sowieso kan je beter en zeker als minderjarige langzaam afvallen en deze nieuwe levensstijl voor de lange termijn vasthouden, dan ff in een paar maanden heel veel afvallen met het gevaar dat je door het Jo Jo effect daarna alles maal 2 weer aankomt.

Succes! Laat vooral even weten hoe je ouders reageerde

@Sofie kan ik me goed voorstellen, dat het niet prettig is om die gewone dingen niet goed te kunnen uitvoeren. Hebben je ouders zelf ook last van zulke dingen? Dat zou misschien een manier kunnen zijn om het gesprek erover te beginnen.
Hoe is het gisteren de rest van de dag gegaan en hoe gaat het vandaag qua eten en hongeraanvallen?