Ruzie over eten en gewicht (zowel hoog/laag)
Zijn er hier jongeren die ook wel ruzie hebben met hun ouders over het eten (teveel of te weinig) of over je gewicht (teveel of te weinig)
Ik heb vrijdag 2x een eetbui gehad en uiteindelijk was mn moeder er achter gekomen omdat ik verpakkingen in mn kast had verstopt en zij de gewassen kleren in de kast legde ipv op mn bed.
Ik kan zo moe worden van al het commentaar.
Hebben jullie dat ook en wat doe je dan?
Reacties
plaats reactieDat heb ik ook, ik ben 13 jaar en heb in mijn leven al overgewicht, ondergewicht En obesitas gehad. Toen ik te dik was werd er nooit normaal eten in huis gehaald, alleen maar dieetvoer en brood. En als ik dan iets ongezonds at / eetbui had, werd er heel boos tegen me gedaan. En later was die voedselverslaving omgegaan naar boulimia/anorexia en kreeg uiteindelijk 'ernstig' ondergewicht en toen was het ook niet goed. Nu heb ik een gezond gewicht en is het nog niet goed.
Heel herkenbaar. Het is ook een gevoel van machteloosheid van je moeder. Ze wil dat het goed met je gaat.
Die van mij werd vooral boos toen ik al in het zkh lag en dan tijdens de overdracht stiekem eten van de kar op de gang of uit de automaat ging halen.
Ook nu hebben we weer veel discussies omdat ze ziet hoeveel ik aankom maar ze vindt geen eetbui resten/verpakkingen enz
Ze heeft er geen grip op. Dat vindt ze erg
Bedankt voor jullie reacties.
Ik word gewoon gek dat ze me behandelt als een kleuter en boos wordt bij een eetbui en zij alleen maar vindt dat ik meer discipline moet tonen.
Ze zeurt dat ik te dik ben en af moet vallen en moet luisteren wat de internist zei maar daar bij helpen doet ze niet
Dat is zeer te herkennen Rachel. Bij mij deed mijn moeder dat ook altijd, ik had flink overgewicht, zelfs obesitas, en had soms eetbuien en at echt veel, had soms gewoon drang om te eten. Des de meer ze zeurde, des de meer ik ging eten, niet express, maar het kwam gwn zo. Op een gegeven moment zat ik al boven de 100kg en was ik nog maar 15 (1,63 lang) Toen ik 16 was, was mijn gewicht al ongeveer 115 (1,70) . Toen zei ik aan mezelf: jij bent al zo dik dat het niet erger kan worden, negeer gwn de mensen die over je eten een gewicht zeuren. Dat resulteerde dat ik op mijn 17de tussen de 120 (1,75 lang) zat, maar mijn mentale gezondheid was veel beter en toen begon ik een beetje gewicht te verliezen. Op mijn achttiende zat ik weer op 115 (1,79 lang) en ging ik ergens anders wonen, en begonnen de kilo’s eraf te vliegen, had de druk van mijn ouders niet meer. Nu ben ik 22, en zit ik op 85 kilo. Ik ben 1,85 lang. Ik zit al op gezond gewicht (en gezond vetpercentage van 18%) maar mijn plan is nog 5 a 10 kilo’s af te vallen. Dus mijn tip: negeer hun gwn. Ze zeggen dat omdat ze voor jou willen zorgen, maar hun gezeur maakt het alleen maar erger. Suc6 Rachel!
@johan wat knap van je dat je zoveel bent afgevallen en wat fijn dat je je nu beter voelt.
@rachel hoe is deze week gegaan? Zie je dit weekend je ouders? Is het gezeur van je moeder een extra trigger?
Hey. Nee ik heb juist dat me ouders me aanmoedigen om meer te eten en zeggen nooit iets over mijn gewicht. Daardoor blijf ik maar aankomen en weeg ik al 174kg. Ik mag niet soorten en ook mag ik niet werken dus kan ik niet gezond eten kopen.
@lotte deze week is goed gegaan maar ik heb het al vanaf donderdag heel lastig en de eetdrang zakt niet. Mn vriend heeft ne donderdag onverwacht mee uit eten genomen terwijl ik ook al een moeilijk tussendoortje zou nemen.
Ik heb er voor gekozen dit weekend niet naar huis te gaan. Ik heb het druk en geen zin in gezeur van mn ouders.
Wat knap dat het al een week goed is gegaan!
Zou het een idee zijn om een keer samen met je moeder een gesprek bij de huisarts of poh te hebben zodat ze uit kunnen leggen wat er is en hoe ze je kunnen steunen
Als er iemand 0,0 voor open staat, is dat mijn moeder wel. Ik krijg nu voor mn stage betaald en ik wil vanaf januari mn eigen verzekering gaan betalen en ik hoop snel met mn vriend samen te kunnen wonen alleen dan zullen we ook snel moeten trouwen. We zijn nog niet eens verloofd dus dat duurt sowieso nog een jaar maar ik ben een beetje klaar met thuis