Anorexia is zo onmenselijk slopend.. Mijn verhaal
Hey,
Ik voel mij zo eenzaam, niet gehoord, en ongezond. Ik wil hier mijn verhaal doen, voor mezelf maar ook zeker voor jullie lieve eenzame slachtoffers van die stomme rot ziekte.. Dit is wel een trigger waarschuwing, lees alsjeblieft niet verder als je gevoelig bent voor getallen of denkt dat het je er nog slechter op maakt. Take care. <3
Goed,
Ik ben een meisje van 16 jaar die een jaar anorexia heeft. Het begon niet zo kwaad als het nu is, ik begon de eerste vijf maanden met minder gezonde dingen te laten staan, ik had ineens een bmi van 18.2, maar uiteindelijk werd het ineens in een snelle tijd echt anorexia..
Ik ben begonnen op het vwo, en mijn denkvermogen is achteruit gegaan. Ik kan ineens minder snel en goed nadenken waardoor ik nu met heel veel moeite vwo doe, en misschien wel naar een ander niveau moet. Mijn ouders willen dat ik op het vwo blijf, want op die school is er veel. Ik ben eigenlijk daardoor ongelukkig geworden, terwijl ik vroeger ongelukkig was door een te laag niveau, door al dat jaren lange lijden probeerde ik ergens aandacht mee te krijgen, en een stem te laten horen. Maar doordat ik op het nieuws de niet gemiddelde graatmagere meisjes zag die in coma kwamen enzo begon ik mezelf ook echt dik te vinden.. 😭
Ik las op die zieke PA sites, gemaakt door foute mensen en doen alsof jij waardeloos bent en je ouder walgen van jouw bestaan dat er meiden zo diep in de put zijn gekomen door boulimie of anorexia, en door ondergewicht of overgeven. Sommige kwamen in coma, maar soms bluffen meiden daar.
Dat die PA sites nog bestaan verontrust mij. Wat nou als een mollig meisje dat soort ziekte sites ontdekt en nog ongelukkiger wordt of van een gelukkig mens naar een ongelukkig en ziek mens?
Nu heb ik een body index van maar 16, en het voelt zo enorm slecht. Ik ben lelijk geworden, en ik heb zelfs haar gekregen! Donshaar! 😭 Mijn vet reserves waren eraan gegaan en het taste mijn organen aan waardoor ik zoveel gezeik kreeg.. Misschien is mijn lichaam niet meer herstelbaar en ik ben bang dat ik ook geen kinderen meer kan krijgen nu mijn lichaam is aangetast door mijn verkeerde keus..
Ik durf wel te snacken; maar daarna spuug ik het uit of ga ik enorm veel sporten. En teveel sporten of overgeven is gewoonweg zeer slecht. Helaas blijf ik dat doen, maar gelukkig voor mezelf en mijn lichaam val ik niet af, maar ik durf niet meer dan 2 kg aan te komen. Het blijft een obsessie en nare ziekte die je lichamelijk en geestelijk kapot maakt.
Ik wilde dit verhaal vertellen, überhaupt alleen al om misschien gehoord te worden en gesteund te worden. Mensen haten mij nu en laten mij zo schuldig voelen, ze zeggen dat ik faal in het zijn van een dochter. Of ze doen alsof je ervoor kiest om aan zelfmoord te denken na alle narigheid. Maar ook is dit misschien voor jullie een plaats om gesteund te worden of is dit (vooraf) een wake-up-call. Uit het komen van je eetstoornis wereldje die je kreeg of mogelijk (bewust) hebt ontwikkeld
Reacties
plaats reactieIk heb net deel twee geplaatst xx
hey ik heb net je verhaal gelezen ik sstrugle ook met een eetprobleem, ik ben een meisje van 14, maar bij mij is het nog niet zo erg (vind ik zelf) ik hoop echt dat het nu beter met je gaat xx