Je hebt een aandachts stoornis denk ik. Zoek hulp bij bijvoorbeeld ouders of leraar

Heey lieverd...
Dit is niet zo best weet je?
Het beste is nu om tegen een huisarts, docent of ouders (weten die het al?) te vertellen dat het niet zo goed gaat! Je kan zelf proberen te stoppen maar zoals je zelf al zegt heb je jezelf het aangeleerd en is het dus heel lastig om dat zonder hulp te doen.. als je zo doorgaat dat kan natuurlijk niet hè?
Volgens mij heb jij een eetstoornis, omdat ik mezelf hier heel erg in herken(heb zelf ook een eetstoornis gehad)
Ik hoop heel erg dat het snel beter gaat en dat je weer beter voelt en dat je hulp hebt gevonden, want geloof me, het zit allemaal in jouw hoofd.
Xx jes

Ik ben het eens met kimmie

Pardon, aandachtsstoornis?

Lieverd luister maar niet naar die twee, want het klinkt meer alsof je last hebt van een eetstoornis. (En helaas herken ik wat je bedoelt)

Zoals Recovered unicornlover heeft gezegd: zoek hulp.
Zelf hoop ik na een jaar doorverwezen te worden voor therapie, want ik ben het nu helemaal zat.

Ik hoop dat je beter zult worden :)

Hey @M2001
Ik heb precies hetzelfde gehad, een jaar geleden. Ik woog toen 45 kg en ben 165 lang (GEEN voorbeeld hieraan nemen, is NIET gezond).. Ik vond mezelf te dik en wilde afvallen. Ik heb het aan m'n beste vriendin verteld (vond ik zelf al heel eng), zij heeft het aan haar ouders verteld en die hebben het aan mijn ouders verteld. Ik vond dat toen helemaal niet leuk, maar achteraf snap ik wel waarom ze dat heeft gedaan. Mijn tip is: ga naar je ouders en vertel dat er dit met je aan de hand is, zij kunnen je goed helpen en het heeft geen zin om het te verzwijgen want vroeg of laat komen ze er toch wel achter. Hoe eng het ook lijkt, gewoon doen. Wat mijn ouders bijvoorbeeld hebben gedaan is de weegschaal wegleggen op een plek waar ik niet weet waar hij is. Nu sta ik er nog eens per maand op en trek me niets aan van wat er op staat. Geloof me, het scheelt zoveel tijd en stress om niet constant bezig te zijn met wat je eet, hoeveel je weegt, etc. Er zijn vele leukere dingen in het leven. Waarom zou jij de dingen niet mogen eten die andere mensen wel mogen eten? Stel je deze vraag eens af en schrijf het op. Ik weeg nu 47 kg en zit lekker in m'n vel en ben veel vrolijker dan een jaar geleden. Want als je er constant mee bezig houdt, vergeet je andere, belangrijkere dingen zoals vriendschap. Je wordt er niet vrolijker, leuker of beter door als je een kilo lichter bent, het gaat om je binnenkant. Stay positive! ☺️

Het leven gaat niet om in een broek passen, *

*Dit bericht is aangepast door de moderator.