Hee, ik vind het heel naar dat je je zo rot voelt. Ik herken me best wel in je situatie. Ik heb zelf vandaag besloten om komende week er in ieder geval met iemand over te gaan praten, in mijn geval een leraar die ik vertrouw. Heb jij er al met iemand over gepraat, dat kan echt opluchten, want wat ik al wel begrepen heb ik dat eetstoornisen geen problemen zijn die je alleen kunt aanpakken. Je kan bijvoorbeeld, naar je mentor, decaan, oom, tante, maakt niet uit wie. Maar iemand van wie je verwacht dat ze begrip voor je situatie kunnen hebben.
Ik wil hier ook wel met je erover praten, maar ik heb natuurlijk ook niet meer dan mijn eigen ervaringen om over te praten, en ben geen professional.
Ohh en over dat je menstruatie zich uitstelt kan ik alleen zeggen, dat dat waarschijnlijk wel weer goed komt als je gaat werken aan een gezonder eetpatroon. Je hoort gelukkig wel vaak dat het uiteindelijk na een eetstoornis wel weer goed kan komen. Dat is voor mij zelf ook wel een hele troost.

Ehm.. verder weet ik even niet wat ik moet zeggen, dus ik hoop dat ik al iets nuttigs heb gezegd!!

Succes Xxx

He
Ja ik weet dat ik er eigenlijk met iemand over moet praten, en dat heb ik toen ik 15 was ook geprobeerd... Er was toen een leraar die ik vertrouwde en die me had beloofd om er met niemand over te praten. Het duurde even voor dat ik hem volkomen vertrouwde, en toen ik er bijna klaar voor was om hem alles te vertellen is hij naar mijn zus gegaan om te zeggen dat hij dacht dat er iets mis met mij was. Dat heeft mijn vertrouwen zo erg aangetast dat ik nu niet meer weet wie ik kan vertrouwen. Daarom praat ik er ook liever niet over met iemand die ik echt ken...
xx

Dat is inderdaad heel vervelend, ik vind niet dat hij dat kan maken. Als hij nou tenminste nog naar jou was toegekomen om te zeggen dat hij dacht dat het niet goed ging.
Ik heb zelf ook zoiets meegemaakt hoor, een leraar die ineens een gesprek met mijn ouders had omdat ik 12 kilo was afgevallen. Dat was nadat ik drie keer een gesprek met hem had gehad, en toen ik kwam voor de volgende afspraak zaten mijn ouders ineens daar.
Gelukkig is er nog een vertrouwenspersoon en die heeft na lange tijd toch wel mijn vertrouwen gewonnen.
Dus ik begrijp hoe je je voelt, maar ik denk dat er wel iemand is die je hiermee kan vertrouwen, en als de tijd ervoor gekomen is dat je daar dan terecht kan.
Vaak hebben mensen het ook eigenlijk al wel door hoor. Bijvoorbeeld goeie vriendinnen, of familie die dicht bij je staat.
Misschien is het handig om eerst duidelijk voor jezelf op papier te zetten. Wat je wilt en daarvoor gaan. Bijvoorbeeld, de keuze, wil ik hulp en dat mensen het weten, of wil ik gewoon even mijn hart luchten. Met die eerste optie kan ik niets doen, maar ik wil best naar je verhaal 'luisteren' en misschien iets zeggen waar je wat aan hebt.

Zoo nu heb ik wel weer een lang genoeg verhaal geschreven.

Xxx

Ik was 14 toen ik begon met braken, ondertussen ben ik al 19 en ben echt bang dat ik nooit meer ga kunnen stoppen. Boulimia kan tot ernstige gevolgen leiden, zoals hartstilstand enz. Mijn hersenen zijn al serjeus aangetast. Ik heb moeite met dingen onthouden en ben snel vermoeid.Mijn stem klinkt ook niet meer zo lief en schattig als vroeger. Ik moettelkens mijn keel schrapen voor ik begin te praten. Ik WIL ermee stoppen maar ik heb er geen controle meer over... Ik ben hopeloos

HeeHee.
Net zoals B zegt, proberen met iemand te praten.
Of je kunt een afspraak met de GGD Maken!
Goodluckx

hoi ik weet niet hoe het werkt met ongestelt zijn en niet vruchtbaar zijn. maar ik weet wel dat je met iemand moet gaan praten. Je bent echt veel te licht voor je leeftijd. En het is niet leuk voor jou en voor je ouder dat je zo boos en ongelukkig ben.
ik heb hier zelf ook heel erg last van ik was zelfs zo boos en ongelukkig (vooral op mezelf). Dat ik in mezelf ging snijden .en allemaal gekke dingen ging doen. het lukt mij niet om er met iemand over te praten maar ik hoop dat het jou wel lukt heel veel succes x

Hoi,

Je kan altijd een afspraak maken met je huisarts als je er over wil praten, maar zeker wil weten dat je vertrouwen niet beschadigd wordt. Je huisarts heeft een beroepsgeheim en mag hier met niemand over praten als je dit niet wil. Zo kan je toch je verhaal kwijt en kijken welke hulp er voor je is, zonder dat andere hier achter hoeven te komen. Het is wel belangrijk dat je hulp zoekt en zorgt dat iemand je helpt met je problemen. Hoe sterk je ook bent soms heb je gewoon net even wat extra hulp nodig en dat is helemaal niet erg! Ik hoop dat je iemand in vertrouwen neemt en de hulp zoekt die je nodig hebt!

Xx

hallo , ik heb ook boulimia .en is moelijk om daarover tegen iemand te praten en te vertrouwen . ik heb een goede vriend na een avondje stappen alles verteld .zijn reactie : wist het al ...! schrok me een bult . de dag erna had ik spijt het aan iemand verteld te hebben . hij drong ermaar op door om hulp te zoeken hij stelde allemaal moeilijke vragen . hebben veel ruzie gemaakt . maar nu ga ik dinsdag voor de eerste keer naar gent . ben bang om te gaan dat het alleen erger is geworden nu . moment dat er iets verkeerd ga zoals ik het anders zou willen . krijg ik die drang . hoop dat ze me in gent tips gaan geven ... de eerste stap zoals jullie hier zeggen is iemand leren te vertrouwen ook al is dat zeer moeilijk .

grtjs j

Probeer de oorzaak te vinden hoe het kwam dat je jezelf te dik vond/vind. Het zou vast niet door de cijfers komen want je weet waarschijnlijk ook zelf dat je veel te licht bent. Vind je het dan gewoon niet mooi als je in de spiegel kijkt? Vraag aan andere mensen wat ze van jou lichaam vinden. Vind iemand die echt serieus antwoord wilt geven. Zelf zie je je namelijk anders dan hoe andere mensen je zien. En waarschijnlijk is het belangerijker hoe andere mensen je zien. En de meeste mensen vinden gezonde vrouwen mooier want als je zo dun bent ziet je gezicht er vaak minder mooi en grauwer uit. Heel veel succes!

marieke ,is zoals jij zegt, mensen zeggen van jij bent mager , maar ik haat het als ze dat zeggen omdat ik vind van niet .ik heb dan het gevoel dat ze het willen zeggen om me een goed gevoel te geven.heb veel meegemaakt vroeger maar tis nu een jaar of 7 dat ik boulimia heb .maar 3 jaar geleden is het veel verslechterd door mijn scheiding .dat besef ik wel maar als ik iets eet moet het eruit want zou gewoon in mijn lichaam blijven plakken maar besef dak iets moet doen want mijn kinderen zijn het belangrijkste in mijn leven en doe het voor hun .vandaag de grote dag ! om 8u30 naar gent .ben zo nerveus !!! grtjs j

Zelf ben ik dertien en ik weeg 41 kg. Geen idee waarom, maar ik vind dat ik de laatste tijd flink ben aangekomen en ik gooi mijn eten er soms weer uit... Ik denk niet dat ik dit al boulimia mag noemen, maar ik heb al eens op forums en dergelijke gekeken over boulimia, en ze spreken me enorm aan... Sinds vandaag ben ik begonnen met bijhouden hoeveel ik weeg, voor en na het eten enzo.... Geen idee waarom maar plots begin ik minder te eten, en dan zeg ik tegen mezelf dat het er weer uit moet....

Preciess dit heb ik alleen ik kotate het er niet uit ik verhongerde mezelff ben ongveer iets mimder dan een 1 jaat bezig met afvallen het ging eerat super slecht daarna ging het wel weer maar denk dat ik weer me kut gavoelen als ik eet en boos vhagrijnig verdrietig alles doorelkaar dus gaat weer slecht met me

Ik heb ook boulimia alleen mijn ouders en famillieleden weten dat niet, ik denk altijd eet ik te veel? en dan maak ik me druk en dan wil ik wel eens gewoon een keer eten zonder me druk te maken om dat ik dik word of zoo, snap je? Heeft iemand een tip daar tegen? ik kan zo niet leven.. :'(

ja dus ik ben een meije van 16 en ik was vroeger altijd zo een mager meisje maar door een operatie en steeds medicatie er voor te nemen was ik heel veel bijgekomen ik voelde me net een walvis ik woog toen 70 kilo ik werd er niet door gepest ofzo maar ik voelde me niet op mijn gemak ik denk altijd als ik in de stad loop dat mensen naar me kijken en zeggen woow die is dik dus ik ben begonnen minder te eten maar dat hielp niet echt dus ik stopte met snoepen soms nog eens een koekje maar alles wat ik eet blijft tog niet zitten ik kots alles terug uit ik ben al op school flauw gevallen maar ik zeg altijd als smoes ik ben daar tegengelopen ofzo maar door dat nu steets te doen ben ik veel kilo's kwijt geraakt ik weeg nu 49.5 kilo en tog vind ik mezelf dik ik reklameer altijd van ik ben dik! maar dan zeggenn ze dat het niet waar is maar ik voel me nog steets dik ik praat er met niemand over iedereen die ik zie zegt altijd van woow jij bent vermagert al mijn kleren zijn te groot maar als ik steets niewe vraag denk ik dat mijn moeder zal weten dat er echt iets mis is ik draag nu 2truien boven elkaar en soms 2 leggings voor het niet te laten opvallen aan mijn moeder maar ik blijf me slecht voelen en ik kan er met niemand over praten dus als iemand raad voor mij heeft altijd welkom dank u xx

hi dames (ga ik maar even vanuit)
Ik heb geloof ik boulimia, en wilde dat eerst niet erkennen, maar het gaat nu zo slecht met me dat ik er wat aan wil doen. Ik probeer het nu een tijdje zelf maar weet niet goed hoe.
Ik woon komend half jaar in spanje, wat het nu extra moeilijk maakt. is er iemand die me in ieder geval een beetje opweg kan helpen..? ik was altijd onwijs sportief, maar mijn lichaam kan het niet meer aan. ik word niet dikker, maar wel minder sterk, kan me niet concentreren, heb pijn aan mijn tanden (van overgeven?) enz..
ik hoop dat ik er even met iemand over kan praten, ik wil wel, maar vind het zo ongelofelijk moeilijk.
x

Ik had boulimia maar nu ben ik gediagnosed als anorexia, maar even een vraagje? Ben je überhaupt wel een b/P model? Heb je eetbuien en compenseer je het dan met overgeven? Heb je dat vaker dan 3 keer per week? Dan heb je waarschijnlijk boulimia, anders heb je misschien ednos, eating disorder not other specified.

Hoi,

Ik herken het. Ik ben nu 14 jaar oud en ik vind mijzelf ook veel te dik. Ik ben 55 kg. Soms kan ik de verleiding van lekker eten weerstaan en soms ook niet. Als ik dan iets gegeten heb bijvoorbeeld chips op de zondagmiddag, dan voel ik mij heel schuldig. Het liefst wil ik dan gaan spugen om te zorgen dat alles er weer uit komt.