Dit is noodzakelijk dat je het vertelt aan je artsen want dit gaat om je gezondheid. Je kan ook het in een brief vertellen maar een terugval is groot bij weinig eten.

Hoi, ik lig zelf in het ziekenhuis met sondevoeding. Ten eerste wil ik zeggen dat het ENORM veel pijn doet wanneer ze het inbrengen en het voelt alsof je stikt. ik krijg zelf de keuze in het ziekenhuis om te eten, of om bepaalde hoeveelheden aan sondevoeding te krijgen. in de ochtend: 1 beschuit met 2 plakken kipfilet en een glas karnemelk, zo niet, dan 100ml sondevoeding. in de middag: 2 beschuiten met 4 plakken kipfilet en een glas karnemelk, zo niet, dan 150ml sondevoeding. in de avond: half portie avond eten na keuze (ik kies altijd dezelfde maaltijd met een stuk kipfilet, dopertjes , worteltjes en krieltjes), zo niet, dan 175ml sondevoeding. en een paar uur daarna nog 300ml sondevoeding.

en ik kreeg zelf de keuze of ik sondevoeding krijg of vast voedsel**

Ze kunnen je sondevoeding verplichten als je niet meer wilt eten en je flink ondergewicht hebt. Probeer het niet zover te laten komen... Ik weet dat het moeilijk is. Ik heb zelf ook anorexia.

Je kunt het weigeren zolang je nog wilsbekwaam bent.
Als jij zo ver achteruit gaat dat je niet meer helder kan denken of als je een gevaar voor jezelf of je omgeving bent (ernstig ondergewicht valt hier onder) dan kunnen ze een machtiging aanvragen om je gedwongen te voeden. Je hebt recht op een advocaat en kunt tegen die beslissing in beroep maar wat heb je daar aan .

toen ik anorexia had moest ik 3 maanden aan de sondevoeding het was stom maar wel nodig ik heb nu no wel een beetje problemen met eten maar veel minder ik moest de sonde omdat ik nog maar 21 kilo weegte en anders het niet zou overleven ( ik was toen 12) het heeft 3 jaar geduurt tot ik fysiek herstelt en mijn hele leven totdat ik mentaal weer herstelt ben. maar iedereen die nu nog worstelt met anorexia JE KAN DIT!!!!

Beste anoniempje550,
Ook voor het vragen van sondevoeding moet je in gesprek over hoe het nu gaat toch? Wat maakt dat je wel sondevoeding zou willen vragen en niet wilt vertellen dat het eten niet lukt? Het lijkt mij belangrijk te onderzoeken waarom het moeilijk is om eerlijk te zijn over hoe het met eten gaat?
Ik heb zelf sinds twee jaar sondevoeding omdat het niet lukt op gewicht te blijven als ik zelf eet. Daar waar mogelijk eet ik zelf. De sonde houd ik dan wel in maar sluit het niet aan op de sondevoeding. Ik kies dus wat wanneer maar wel alles in overleg met artsen en behandelaren waarin ook ruimte mag zijn om te benoemen hoe moeilijk het is om te eten. Uiteindelijk is het doel niet sondevoeding maar is sondevoeding een middel voor het doel zelf eten kunnen en op gewicht blijven. Dat kan volgens mij alleen maar als je praat over wat het moeilijk maakt en is niet op te lossen door sondevoeding nemen zonder gesprek.
Succes, want het is een nare situatie waarin je je begeeft en wil je moed wensen met iemand te bespreken hoe moeilijk het is om te eten.