dat deed mijn vriendin ook en ze kreeg anorexia. Ga praten met je vriendin en zeg het misschien zelfs tegen haar ouders. Hoe eerder iemand dan bij bijv. een psycholoog ofzo (idk?) wordt opgenomen, hoe meer kans er is op herstel.

+1 voor de reactie hierboven. Top.

Verder kan je tegen haar zeggen dat deze manier van 'afvallen' totaal niet zinvol is. Niemand zal blijvend afvallen door zichzelf uit te hongeren/maaltijden over te slaan!! Plus dat het haar lichaam sloopt, met verhoogde kans op hele ernstige blijvende ziektes tot gevolg. Verder belemmert deze manier van 'afvallen' ook haar groei, waardoor ze niet zo lang zal worden als dat ze zou kunnen worden (belangrijk als ze modelambities heeft) én niet (optimaal) de persoon kan worden die ze wil zijn. Ook haar geestelijke groei wordt met deze 'afvalpoging' immers geremd.

Misschien zijn dat argumenten die haar kunnen overtuigen?

Heey,

Ik heb zelf een eet probleem ! s'ochtends at ik niks en op school helemaal niks en dan s'avonds weer mijn avond eten een heel klein beetje.

Mijn school is zich er mee gaan bemoeien.
En ik moet nu elke ochtend ontbijten en ik word nog steeds opgehaald om te praten en geholpen te worden.
Nu vind ik dat ik geen goede hulp krijg.

Misschien is dat bij jullie school anders??
Maar ik zou dan inderdaad naar een pyscholoog gaan ofzo.
Verder zou ik me er niet zo heel veel mee bemoeien, want dat kan bij haar verkeerd over komen, ik vond het zelf ook heel vervelend maar ik weet dat ze het goed bedoelen, misschien moet je dat ook op haar in prten

Mijn beste vriendin was erg onzeker , ze vond haar zelf ontzettend lelijk . Ik zei steeds dat het niet zo was , en als ze een snoepje had gegeten dan zei ze dat , dat heeel veel was ! Ze drukte zich ook op . Toen ze een foto liet zien van haar , toen ze net had gesport ; leek het net of alle boten uitstaken voor de rest ziet ze er prima uit xx