Hey recoveryjournal,

Wat ontzettend vervelend voor je dat het momenteel niet goed gaat met jou en je eten. Ik kan me goed voorstellen dat je een opname wilt voorkomen.

Ik denk dat het erg belangrijk is om te achterhalen hoe het komt dat je weer minder bent gaan eten. Is er iets gebeurd wat de es heeft getriggerd?

Eigenlijk gaat het nooit om het eten en afvallen, maar is er een onderliggend probleem. Ik krijg de indruk dat de es al vrij lang speelt bij jou. Krijg je hier hulp voor?
Zo niet, dan denk ik dat het goed voor je zal zijn om met een professional te gaan praten over (de oorzaak van) je eetstoornis. Want je hebt vast een goede reden waarom je zo vasthoud aan de eetstoornis en je niet voor een gezonde jij kiest. Dit zou je morgen ook aan je dietist kunnen voorstellen, dat je graag (psychologische) hulp wilt hebben voor je eetstoornis, omdat je er alleen niet uit komt.

Ik hoop dat je hulp gaat zoeken lieve recoveryjournal. Een eetstoornis kun je niet alleen aanpakken, en dat hoeft ook niet! Je hoeft en moet dit niet alleen doen, maar met behulp van een lieve professional.

Laat je nog even weten wat je gaat doen en hoe het ging?

Liefs, Amy

Een opname is niet het einde van de wereld hoor. Integendeel! Het is een plek waar je tot rust kan komen. Waar je gelijkgestemden treft. Waar je (eindelijk) in alle rust je verhaal kan doen zonder voor- of waardeoordelen en waar je bovenal jezelf sterker kan maken, zodat je een nog mooiere, stoerdere en betere versie van jezelf kan worden. Wat is hier op tegen?

In zo'n kliniek krijg je ook psychologische hulp, waar Amy naar verwees. Zo iemand geeft je rust en eigenwaarde. (Eindelijk) iemand die naar je luistert zonder voor- of waardeoordelen. Een psycholoog is iemand waar je in alle rust je verhaal kwijt kan. En omdat hij/zij al vaker soortgelijke problemen heeft gehoord van anderen (je bent namelijk beslist niet de enige!) en omdat die psycholoog ook heel veel hierover weet, kan hij/zij je net dat andere inzicht geven of net de situatie van een andere kant doen belichten, dan hoe jij deze ervaart. Zo'n 'vreemde' opinie kan heel verhelderend werken, waardoor je makkelijker - en meer van een afstand - naar je eigen gedrag, handelen en denkbeelden kan kijken. Hierdoor kan je gaan inzien waar jouw verstoorde eetgedrag en de gedachten hierbij vandaan komen. Dat is een hele belangrijke stap. Als je immers weet waar de gedachten vandaan komen, kan je ook bedenken hoe deze te in toekomst kan vermijden (of terug kan sturen, zo je wilt). Met dit proces kan een psycholoog je heel goed helpen.

Dus, waarom een tijdje een bezoek aan zo'n kliniek niet proberen? Is soms maar voor een paar weken en even weg van de dagelijkse gang van zaken, kan je heel erg helpen een nog mooier en sterker persoon van jezelf te maken.

Hulp durven vragen en accepteren is altijd een teken van kracht, nooit van zwakte.

Timo volgens mij heb jij nog nooit een opname gehad. Het is best zwaar en je moet daarna veel schoolwerk inhalen. Bovendien mag je vooral op bet begin bijna niks je mag niet eens zelf naar de wc. Het is geen "vakantie van het dagelijks leven" o.i.d.
Recoveryjournal praat je al met een psycholoog? Zonee dan raad ik je dat zeker aan

Wat een lieve reacties allemaal. Ik loop al meer dan een jaar rond bij de GGZ, maar dat was in eerste instantie voor mijn depressie. Ik heb toen ook 7 maanden opgenomen gezeten. Daar is mijn eetprobleem ontstaan. Toen ik destijds met ontslag uit de kliniek ging had ik redelijk gezond gewicht en leek het niet uit de hand te lopen. Maar toen ik weer de start naar school moest maken en begon met EMDR werd het eetprobleem met de dag groter en ik denk nu dat echt een eetstoornis is. (Hoewel ik dit altijd heb gedacht, maar aangezien je jezelf niet mag diagnostiseren etc... moet ik eigenlijk altijd nog eetprobleem zeggen.

De afspraak bij de diëtiste ging zwaar heavy en eigenlijk heeft ze besloten te stoppen met de afspraken. Alleen omdat ik niet aan mijn afspraken kan houden. Dus het gevoel van alleen voor staan is nu wel sterk aanwezig, ja.

Hey recoveryjournal,

Wat vreselijk naar voor je dat te maken hebt met depressie én een eetprobleem. Dat geeft wel aan dat je momenteel écht niet lekker in je vel zit :( Dat vind ik heel erg vervelend voor je.

Knap dat je wel hulp zoekt voor je problemen. Zo te lezen verergert je eetprobleem door de EMDR? Is je EMDR therapeut daarvan op de hoogte? Ik denk dat het goed is om het daar over te hebben. En helpt de EMDR je verder wel?

Wat vervelend dat de diëtiste de behandeling wil stoppen. Ik begrijp dat je je daardoor erg in de kou voelt staan.
Wat had je het liefst gewild dat ze voor jou ging doen?
En wat gaat jou helpen om wel weer voor een gezonde jij te kiezen en meer te gaan eten? Wat heb je daarvoor nodig?

Ik weet dat het echt verschrikkelijk eng is om meer en beter te gaan eten. Dat is echt geen makkie. Maar uiteindelijk ga je je wel beter voelen als je goed voor jezelf zorgt dan wanneer je jezelf uithongert. Op de lange termijn maakt uithongeren je alleen maar meer ongelukkig :(

Lieve recoveryjournal, ik hoop dat je hier weer wat aan hebt en ik hoop dat je nog even van je laat horen.

Liefs en heel veel sterkte, ik weet dat je het kan!

Amy